[zaloguj się]

OSKARŻAJĄCY (5) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w oskarżać); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg
mNoskarżający
Doskårżając(e)mu
pl
A subst oskårżając(e)

sg m N oskarżający (1) [zapis: -i].D oskårżając(e)mu (2).pl A subst oskårżając(e) (2).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. oskarżyć.

1. Zarzucający coś złego, przypisujący komuś winę; accusans Vulg [w tym: co (2)] (3):

W połączeniu szeregowym (1): Ięzik oſtro á grubo ſłowa wymawiaiąci znamio⟨nuie⟩ acżkolwie bacżnego j rozumnego, wſzakoż taki cżłowiek bywa pyſznyi, nſze [lege: insze] wzgardzaiąci/ nie miłoſierny oſkarżaiąci y chciwy ku nowinam. GlabGad 03.

W przeciwstawieniach: »oskarżający ... broniący się, wymawiający« (2): WujNT Rom 2/15; SkarKazSej 696b. Cf W przen.

W przen (2): gdy im [poganom] weſpołek ſumnienie ich poſwiadcza/ y myśli miedzy ſobą rożne ábo ie oſkarżáiące/ ábo też wymawiáiące WujNT Rom 2/15; Y vkázuią [poganie] vczynki práwne piſáne na ſercách ſwoich/ gdy im ſumnienie świádectwo dáie/ y myśli oskarżájące y broniące ſię. SkarKaz 696b.
2. praw. Zanoszący na kogoś skargę do Sądu, pozywający kogoś; delator Modrz [w funkcji rzeczownika] (2): A ták/ ná Páná to właśnie należy/ y niekocháć śię w oſkarżániu/ y niedáwáć oſkarżáiącemu wiáry pirwey/ niżli śię wſzytkiego dowieſz/ coby też ná to druga ſtroná odpowiedźieć mogłá. ModrzBaz 21, 21.

Synonimy: 1. potępiający, winujący; 2. delator, pozywający.

Cf OSKARŻAĆ

EW