[zaloguj się]

OSKROBAĆ (6) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz oskrobować).

Fleksja
praet
sg
3 m oskrobåł
imperativus
sg
2 oskr(o)

fut 3 sg oskrobie (1).praet 3 sg m oskrobåł (1).imp 2 sg oskr(o) (3); - (2), -(b) (1).part praet act oskrobåwszy (1).

SI stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Ostrym narzędziem zdjąć z czegoś wierzchnią warstwę; oczyścić coś dokoła lub na całej powierzchni [co] (6): A gdy cżarność obacży ná twarzy á zmázy/ Aby też przepátrował y ná duſzy ſkázy. [...] A tego áby pilniey popráwował w ſobie/ Gdyż to ná wirzchu ſnádnie ledá cżym oſkrobie. RejWiz 1v; Albo nápal wapná z ſkorup ślimakowych/ álbo z czáſzek małżowych/ oſkro kożdą z oſobná po obu ſtronách/ potłuczże środki ná proch SienLek 165v; [weźmi źielonych łupin orzechá włoſkiego/ tákże y z drzewá ſkory ſpodniey wierzchnią oſkrobawſzy SienHerb 492b].
Zwroty: »oskrobać chędogo« [szyk zmienny] (2): weźmi Ráſtu długiego korzonek/ a oſkro ij chędogo SienLek 108v, 109.

»oskrobać z wierzchu« (1): Wezmi korzenia ſlazowego [...] á oſkrob trochę z wierzchu á pothym rozmocż w miedzie FalZioł I 81b.

a. Ogolić, pozbawić włosów [co komu] (1): Tys Panie Człowieka tego Stworził kſobie podobnego A on ſtego yawnie ſydzjł [...] Odmienił poſtawé/ mowe I oſkrobał ſobie Głowę RejKup cc3v.

Synonimy: oczyścić, zdrapać; a. ogolić.

Formacje wspólrdzenne cf SKROBAĆ.

Cf OSKROBANY

IM