[zaloguj się]

OSROMOCON (2) part praet pass pf

osromocon (1), osromocony (1).

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
sg
mNosromocon
pl
N subst osromocon(e)

sg m N (praed) osromocon (1).pl N subst osromocon(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: osromocon od kogo (1).

stp s.v. osromocić, Cn brak, Linde XVII w. s.v. osromocić.

Zniesławiony, zhańbiony (2): Bſe geſchrey haben. Złe ſlynąć/ et bezecnym zoſtać. Oſromocon być. Infamari. Calag 98a; Krolewny Polſkie nieſpráwiedliwie oſromocone/ y z dziedzictwá złupione/ od Ludwiká. StryjKron 452 marg.

Synonimy: osławiony, pohańbiony, zhańbiony.

Cf [OSROMOCIĆ]

AW