Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [OSROMOCIĆ]

Następne hasło: OSROMOCONY »

OSROMOCON (2) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja

sg
m	N	osromocon

pl
N	subst	osromocon(e)

sg m N (praed) osromocon (1). ◊ pl N subst osromocon(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: osromocon od kogo (1).

Sł stp s.v. osromocić, Cn brak, Linde XVII w. s.v. osromocić.

Znaczenia

Zniesławiony, zhańbiony (2)

Zniesławiony, zhańbiony (2): Bſe geſchrey haben. Złe ſlynąć/ et bezecnym zoſtać. Oſromocon być. Infamari. Calag 98a; Krolewny Polſkie nieſpráwiedliwie oſromocone/ y z dziedzictwá złupione/ od Ludwiká. StryjKron 452 marg.

Synonimy: osławiony, pohańbiony, zhańbiony.

Cf [OSROMOCIĆ]