« Poprzednie hasło: OSZAFRONIONY | Następne hasło: [OSZALBIĆ] » |
OSZALAŁY (2) part praet act
oszalały (1), oszelały (1); oszalały SienLek; oszelały BartBydg.
o prawdopodobnie jasne (tak w o-); oba a jasne; e z tekstu nie oznaczającego é.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | oszelały |
pl | ||
---|---|---|
D | oszalałym |
sg m N oszelały (1). ◊ pl D oszalałym (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. oszaleć.
Znaczenia
Który stracił zmysły, zwariował (2): Demens, insanus, osszhelaly, amens BartBydg 40.
a. W funkcji rzeczownika (1): Hányż też z gorczycą/ gwoźdźiki vtárte [...] warz potym w mleku mákowym/ dáiąc to ieść oſzáláłym. SienLek 54.
Synonimy: nawilały, szalony, wściekły, zapamiętały.
Cf OSZALEĆ
TG