Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OSZAFRONIONY

Następne hasło: [OSZALBIĆ] »

OSZALAŁY (2) part praet act

oszalały (1), oszelały (1); oszalały SienLek; oszelały BartBydg.

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); oba a jasne; e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja

sg
m	N	oszelały

pl
D		oszalałym

sg m N oszelały (1). ◊ pl D oszalałym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. oszaleć.

Znaczenia

Który stracił zmysły, zwariował (2): Demens, insanus, osszhelaly, amens BartBydg 40.

a. W funkcji rzeczownika (1): Hányż też z gorczycą/ gwoźdźiki vtárte [...] warz potym w mleku mákowym/ dáiąc to ieść oſzáláłym. SienLek 54.