« Poprzednie hasło: OŚĆ | Następne hasło: OŚLACHCAJĄCY » |
OŚLACHCAĆ (3) vb impf
oślachcać (2), oszlachciać (1), [oszlachcać]; oślachcać SeklKat, Calep; oszlachciać SarnStat.
-sl- (1), -ſl- (1).
o oraz pierwsze a jasne.
Fleksja
indicativus | |||
---|---|---|---|
praes | |||
sg | pl | ||
1 | oślachcåm | ||
3 | oszlachciå, oszlachcå | oślachcają |
praes 1 sg oślachcåm (1). ◊ 3 sg oszlachciå (1), [oszlachcå]. ◊ pl 3 oślachcają (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. oszlachcić.
Znaczenia
Uświetniać, zdobić, przydawać blasku; illustrare Calep, JanStat [w tym: co (2)] (3): Illustro – Oſwiecąm. Osliachczam. Calep [505]b; Padwá tákże y Bononia/ wſzyſtkę Włoſką żiemię ſławną czyni: Prágá záśię Czechy oświéca: á Niemiecką źiemię/ Vxonia oſzláchćia. SarnStat 195; [doſtoynoſcz Kroliewſka zonij ſwogy nyegodnoſcz oſzliachcza ArgWykład 38/133; oſzláchćia [Pan Bóg] ten ſtan Małżeńſki BiałPos 193 (Linde)].
Szereg: »oślachcać i rozsławiać« (1): ze niedom goſpodarza ale cznotliwy goſpodarz dom ochędaſza/ tak że też ſl⟨ache⟩tne vczinki y wiſſokie cznoti/ rodzay ſławętny oſlachczaią y roſlawyaią. SeklKat A2v.
Synonimy: oświecać, ozdabiać, zdobić.
Formacje współrdzenne cf 2. ŚLACHCIĆ.
Cf OŚLACHCAJĄCY
EW