[zaloguj się]

OTOCZENIE (1) sb n

Fleksja

L sg otocz(e)niu.

stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. otoczyć.

Okrążenie ze wszystkich stron, oblężenie; amplexus, circumstatio, complexus Cn [czego]: ktory [król macedoński Filip] otocżywſzy Miáſto Máthone/ był od tych kthorzy Miáſtá bronili w oko ſtrzałą poſtrzelony z muru/ zá ktorą ráną/ áni gniewliwym y ſroſzſzym ſie sſtał/ áni theż niedbálſzym w othocżeniu y dobywániu Miáſtá Phil M2.

Synonimy: obegnanie, oblężenie, obstąpienie, ogarnienie, okrążenie.

Cf OBTOCZENIE, OTOCZYĆ

EW