[zaloguj się]

OZNACZYĆ (12) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf oznaczyć
praet
sg
3 m oznaczył
imperativus
sg pl
2 oznåcz oznaczcie
conditionalis
pl
3 m pers by oznaczyli

inf oznaczyć (6).fut [1 sg oznaczę.]1 pl oznaczymy (1), oznaczemy (1), oznaczym (1) UstPraw; -ymy : -emy SarnStat (1:1).praet 3 sg m oznaczył (1).imp 2 sg oznåcz (1).[2 pl oznaczcie.]con 3 pl m pers by oznaczyli (1).

stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde bez cytatu.

Określić coś przez widomy znak, słowo lub wewnętrzne oddziaływanie (12):
a. Celem powiadomienia kogoś: oznajmić (2): Designo, Oznáczić/ oznamionowáć Mącz 392c.

[oznaczyć komu ze zdaniem dopełnieniowym: Oznáczćie Plebanowi to Iż mię ták bárzo vbito. KorczRozm F2.]

Zwrot: »słowy [co] oznaczyć« (1): Verbis aliquid designare. Słowy nieco oznaczić Mącz 392c.
b. Celem przestrzegania przez kogoś postanowienia, warunków zewnętrznych: naznaczyć, ustalić [co] (7):

oznaczyć komu (4): UstPraw D2v; ktory [Leszczek] potáiemnie ná drodze goździ żeláznych nábił w źiemię y zákrył źiemią/ tylko ſobie śćieſzkę oznácżył kędy ſam miał iecháć. BielKron 341v; SarnStat 131, 132.

oznaczyć czym (3): ConPiotr 31v; iednák nie dłużéy mamy dźierżeć poddánych náſzych ná mieyſcu/ tám kędy im Wićiámi oſtátecznémi/ to ieſt/ Liſty woiennémi czás y mieyſce oznáczemy/ iedno dwie niedźieli. SarnStat 131, 132.

Zwroty: »granice oznaczyć« (1): y yzbi [...] zyachaly sye A tam dowyedziawszi sye od livdzy wiadomich ktora yeſt zyemia nascha [...] zwamy y zynimy livdzmy Czes yego m. przyacziela naschego poſtanowienie vczinyly ſlvſzne sprawiedlywe y granycze oznaczili LibLeg 11/24.

»(czas a. dzień i) mie(j)sce oznaczyć« [szyk zmienny] (5): ConPiotr 31v; Niż będzye ruſzenie woienne/ tedy pierwey troie wići iedny po drugich rozeſlem/ A ná oſtátecznych oznáczym dzyeń y mieyſce Seymowi powiátowemu. UstPraw D2v; SarnStat 127, 131, 132.

Szereg: »wywołać a oznaczyć« (1): A Woiewodowie mieyſcá do okázowánia tákiégo [pospolitego ruszenia] w głównych mieśćiéch wywołáć á oznáczyć pod tákąż winą będą powinni. SarnStat 127.
c. Celem wewnętrznego doznania: objawić, uświadomić [co komu] (3): Y proſſę miły pánie możnali rzecz oznacz mi dokończenie moie/ ábych mogł zrozumieć liczbę dni ſwoich/ długoli ieſſcze mam wtákiem trwáć przeſládowániu. RejPs 59; DZiwne są á rozliczne ſpráwy twoie náſz miły pánie [...]/ á ſnadz ſlowá twoye ſnádnie to káżdemu oznaczyć mogą ſnádz y onemu ktory by był ſprzyrodzenia rozumu ſlábego. RejPs 185, 215v.

Synonimy: a. oznajmić; c. objawić.

Formacje współrdzenne cf ZNACZYĆ.

Cf OBZNACZYĆ, OZNACZENIE, OZNACZONY

EW