[zaloguj się]
[pdf]

OZNAJMIONY (77) part preat pass pf

oznajmiony (51), oznajmion (26).

Pierwsze o jasne; -nåj- (38), -naj- (30); -nåj- KromRozm III, Mącz, BiałKat, LatHar (3), WujNT (15), SkarKaz, KlonFlis; -naj- KromRozm II, Leop, LeovPrzep, RejAp (4), WujJud (2), WujJudConf, RejPosRozpr, BudNT, CzechRozm (3), ArtKanc, PaxLiz; -nåj-: -naj- BibRadz (4:2), BielKron (1:2), RejPos (2:3), BudBib (2:2), ModrzBaz (2:1), SkarŻyw (2:1), CzechEp (1:1), NiemObr (1:1); -ony (1) Mącz, -óny (1) BiałKat; formy niezłożone z tekstów nieoznaczających ó.

Fleksja
sg
mNoznåjmiony, oznåjmion fNoznåjmionå, oznåjmiona nNoznåjmiono, oznåjmion(e)
Goznåjmion(e)go Goznåjmion(e)j Goznåjmion(e)go
D Doznåjmion(e)j D
I Ioznåjmioną I
L Loznåjmion(e)j L
Voznåjmiony V V
pl
N m pers oznåjmieni
A subst oznåjmion(e)
inne formy
pl N subst m - oznåjmion(e), oznajmiony; pl N subst f i n - oznåjmion(e)

sg m N oznåjmiony (10), oznåjmion (3); ~ (attrib) -ony (2); ~ (praed) -ony (6), -on (3); -ony BudBib, SkarŻyw; -ony : -on BielKron (1:1), RejAp (1:1), WujNT (2:1). ◊ G oznåjmion(e)go (2). ◊ V oznåjmiony (3). ◊ f N oznåjmionå (11), oznåjmiona (5); ~ (attrib) -å (2); ~ (praed) -å (9), -a (5); -å Leop, RejPos, BudBib, CzechEp, NiemObr; -a KromRozm II, WujJud ModrzBaz, też RejPs; -å : -a WujNT (4:1). ◊ G oznåjmion(e)j (1). ◊ D oznåjmion(e)j (1). ◊ I oznåjmioną (2). ◊ L oznåjmion(e)j (1). ◊ n N (praed) oznåjmiono (16), oznåjmion(e) (2) RejPosRozpr, CzechRozm. ◊ G oznåjmion(e)go (1). ◊ pl N m pers oznåjmieni (3). subst m oznåjmion(e) (2), oznajmiony (1); ~ (attrib) -(e) (2); ~ (praed) -y (1) BielKron. f i n oznåjmion(e) (11). ◊ A subst oznåjmion(e) (2).

Składnia dopełnienia sprawcy: oznajmion(y) przez kogo (10), od kogo (4); przez kogo LibMal, BibRadz, LeovPrzep, RejAp, BiałKat, CzechRozm (2); od kogo RejPos, LatHar; przez kogo : od kogo RejPs (1:1), WujNT (2:1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. oznajmić.

Podany do wiadomości, ogłoszony, rozsławiony; ostensus, nuntiatus, revelatus, significatus PolAnt; indictivus Calep; cognitus Vulg (77): Iż Ieremiaſz Prorok roſkazał/ áby ći ktorzy mieli idź w zagnánie wźięli ogień/ iako tho ieſt oznáymiono BibRadz 2.Mach 2/1; BudBib 2.Mach 2/1; Calep 526b; KlonFlis D3.

oznajmion(y) komu (12): Ani dopuſſczamy/ áby co/ cokolwyek ku poſtánowyenyu koſcyołow należy/ [...] nye było oznaymyono wáſſey ſwyątoſci KromRozm III O6; Wiernemu ſnádnie będzye oznáimiona wola Pánſka. RejPos 285 marg; Pámiętay iżeć śmierć nie omieſzka/ á nie ieſt oznaymiony cżás náznácżony śmierci [testamentum inferni non ostensum est tibi]. BudBib Eccli 14/12; CzechRozm 48; ModrzBaz 46, 116v. Cf oznajmiony komu przez co; komu ze zdaniem dopełnieniowym.

oznajmiony komu przez co (1): Wiele ich też [nowokrzczeńców]/ gdy s przepowiádánia ſłowá Bożego máły poſtępek bacżą/ zmyſláią ſobie ſłowo Boże iuż nie ná piſmie zoſtáwione/ ále ktore im bywa przez nieiákie oſobliwe obiáwienie oznáymione RejPosRozpr b3.

oznajmion(y) komu ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: to (1); iż, że (3), jako (2)] (5): Ktorym y to było oznáymiono [Quibus revelatum est]/ iż nie ſobie/ ále nam thymi rzecżámi poſługowáli/ ktore teraz ſą opowiedźiáne przez ty ktorzy wam przepowiedáli Ewánielią BibRadz 1.Petr 1/12, Gen 22/20; Iż iuż idź do mieyſcá twoiego/ będzye tobie wſzytko oznáymiono/ iáko ſie ty przećiwko mnie ſpráwowáć á záchowáć będzyeſz miáł. RejPos 285, 285; Y oznaymiono mu było przez Duchá świętego/ że nie miał oglądáć ſmierći [responsum acceperat a Spiritu sancto non visurum se mortem]/ áżby pierwey oglądał Chriſtuſá Páńſkiego. WujNT 2/26.

oznajmion czym (1): TRoimi liſty/ (ábo iáko poſpolićie zową wićiámi) wedle náſzego zwycżáiu/ woienna wypráwá bywa oznáymioná [Ternis literis ... expeditio bellica denunciatur] tym/ ktorzi Rzecżypoſpolitey od poſtronnego nieprzyiaćielá bronić powinni. ModrzBaz 116v.

oznajmion(y) w czym (4): LibLeg 10/96v; Przechodził Sálomon wſzytki krole ná wſchod ſłońcá mądroſcią/ y był w niey oznáymion wſzytkiemu ſwiátu. BielKron 76v; [wiarę zasadzamy] ná Kriſtuśie Pánie y náuce iego w piſmie Apoſtolſkim doſtátecżnie oznáymioney WujJudConf 19v; iż to nigdy nie było: áby prawdá oná zbáwienna/ w ſłowie Bożym oznaymiona y zálecona/ nie miáłá mieć ná odpor przećiwnego ſobie fałſzu/ vſtaw/ y wymyſłow ludzkich. CzechEp *2.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): yako wthim naſzim lyſczie wiſſzey yeſt othim oznaymyono yſz zawſdj thi ſlowa naſze bedzyem pelnycz LibLeg 10/96v.

Szeregi: »dan i oznajmion« (1): á iż tobie wſzytko będzye dano y oznáymiono odemnie/ iáko ſie tu ſpráwowáć/ y iáko ſie przećiwko mnie záchowywáć maſz. RejPos 285.

»mianowity a oznajmiony« (1): bo ych M. any radzycz any obmiſlacz nycz niechczą yedno czo bi bilo za miſlya a wolyą yey M. myanowythą a oznaymyoną LibLeg 10/115.

»oznajmiony abo obwołany« (1): Nie zdrogiby było (áby tego bez karánia nieodnieśli) gdyby imioná ich wſzytkim iáwnie były oznaymione ábo obwołáne [ut ne id impune illis fiat publice nomina eorum proponi] ModrzBaz 46.

a. Przedstawiony, objawiony; propositus Mącz; agnitus, manifestatus Vulg (38): Moc boſka iáko miáłá być przez proroki y ápoſtoły oznáymioná. RejPs Ff4; Pan zátwárdźił Fáráoná aby go nie poznał/ á iżby iego mocne ſpráwy były oznaymione na źiemi [ut utique cognoscerentur operationes eius in ea quae sub caelo.] BibRadz Eccli 16/14; Propositus, Oznaymiony/ przedłożony / wyſadzony/ wydany Mącz 311d; Azaſz/ ieſliby ten tám Anioł był Bogiem Słowem/ ábo ſynem Bożym/ ábo żeby ſie miał był ſtać obiecánym naſienim Abráhámowym/ nie oznáymiono to było kędy potym przez Moyżeſzá ábo przez ktorego z Prorokow? CzechRozm 44, 40; coſmy widźieli [...] o ſłowie żywotá: (ponieważ żywot oznaymiony ieſt [et vita manifestata est]: y widźieliſmy/ y świádczymy/ y opowiedamy wam on żywot wieczny/ ktory był v Oycá [...]) WujNT 1.Ioann 1/2.

oznajmiony u kogo (1): w káżdey modlitwie y prośbie z dźiękowánim niech żądánia wáſze będą v Bogá oznaymione [petitiones vestrae innotescant apud Deum] WujNT Philipp 4/6.

oznajmion(y) komu (20): KromRozm II t2; iż według obiáwienia oznáymioná mi ieſt táiemnicá [quoniam secundum revelationem notum mihi factum est sacramentum] Leop Eph 3/3; BielKron 160v; RejAp 71v, 161; Znáki cżáſu ſądowego Ezdraſzowi oznaymione. RejPos 5v marg, 17v; Bóg wam przez mię oznaymióny/ ſam ieſt Bóg: towárzyſzá niema/ iáko śię ſam opowiáda przez Moyzeſzá BiałKat 3v; WujJud 62; SkarŻyw 249; ábych wypełnił ſłowo Boże/ táięmnicę ktora byłá zákryta od wiekow/ y od rodzáiu: á teraz oznáymioná ieſt świętym iego NiemObr 87; LatHar 534, 544; iáko czytáiąc możećie obáczyć wyrozumienie moię w táiemnicy Chriſtuſowey: ktora inſzych wiekow nie byłá oznaymiona ſynom ludzkim [quod aliis generationibus non est agnitum filiis hominum]/ iáko teraz obiáwiona ieſt świętym Apoſtołom iego y Prorokom przez Duchá WujNT Eph 3/5, Act 7/13, s. 443, Rom 15/21, Eph 3/10, Col 1/26; SkarKaz 274b.

oznajmiony dla kogo (2): NiemObr 119; ieſteśćie wykupieni [...] drogą krwią [...] Chriſtuſá ácz przeyrzánego przed záłożenim świátá; ále tych czáſow oſtátecznych oznaymionego dla was WujNT 1.Petr 1/20.

oznajmion(y) czym (4): Iezu [...] w Iordanie iáwnie ochrzcżony/ y tám że Oycowſkim głoſem z niebá oznaymiony/ zmiłuy ſię nád námi. LatHar 337; Godźieneś P. Iezu Chryſte wſzelkiey cżći y chwały/ cudy wielkiemi [...] po śmierći świátu oznaymiony. LatHar 544; Liſtem náſzym wy ieſteśćie [...] oznaymieni (marg) obiáwieni będąc. (–) że ieſteśćie liſtem Chriſtuſowym [manifestati quod epistula estis Christi]/ od nas ſpráwionym/ y nápiſánym nie czernidłem/ ále Duchem Bogá żywego WujNT 2.Cor 3/3, Xxxxx4v.

oznajmion(y) przez co (2): Tuć iuż nie przez Anyołá/ áni przez żadny głos iáko ſłyſzyſz tho iemu [apostołowi] oznáymiono było/ ále mu to iuż iawnie á iáſnie okazano w otworzonym niebie RejAp 161; Dobrzy Chrześćijánie ſą poſłuſzni prawdzie/ im od Bogá oznaymioney przez ſwoie páſterze/ przez widzenia/ obiáwienia/ ábo iákie inne ſpoſoby. WujNT 443.

oznajmiony miedzy kim (2): wedle odkryćia táiemnice/ cżáſy wiecżnemi zámilczaney/ Lecż obiáwioney teraz przez piſmá prorockie wedle roſkazánia wiecżnego Bogá/ do poſłuſzeńſtwá wiáry/ miedzy wſzemi narody oznáymionego [in cunctis gentibus cogniti]. BudNT Rom 16/29[26]; WujNT Rom 16/26.

oznajmion przed kim (1): Wzyął [król] go [chana zawołżańskiego] potym s ſobą ná Syem do Rádomiá/ áby tám przed wſzem Rycerſtwem były oznaymiony iego páraty (marg) Zawołcki do turká chćiał. (‒). BielKron 402.

oznajmion(y) w czym (5): iáko ſwięty Antoni proſty puſtelnik był oświecony á wſzem oznáymiony w cudach w wierze Krześćiáńſkiey. BielKron 160v; Przeto kto przez Ewángelią przyśięga/ przez ſámego Bogá przyśięga/ ktorego prawdá w Ewángeliey nam ieſt oznáymioná WujJud 62; ArtKanc O16; A bez wątpienia wielka ieſt táiemnicá pobożnośći/ ktora ieſt oznaymiona w ćiele [quod manifestatum est in carne] WujNT 1.Tim 3/16 [idem] s. 726.

oznajmion o kim (1): Ktorym nie ieſt oznaymiono o nim [Chrystusie]/ oglądáią [Quibus non est adnuntiatum de eo videbunt]: á ktorzy nieſłycháli/ zrozumieią. WujNT Rom 15/21.

oznajmiony jako kto (1): Bądź pozdrowiony P. Iezu Chryſte/ w rychle potym od Ianá ś. vcżniom iego/ iáko Báránek Boży oznaymiony. LatHar 534.

W przeciwstawieniu: »zakryty ... oznajmiony« (2): NiemObr 87; sſtałem ſię ia ſługą [kościoła] wedle ſzáfowánia Bożego/ ktore mi ieſt dáne do was/ ábych wypełniał ſłowo Boże/ táiemnicę ktora byłá zákryta od wiekow y od rodzaiow/ á teraz oznaymiona ieſt świętym iego [quod absconditum fuit ... nunc autem manifestatum est sanctis eius] WujNT Col 1/26.

Szeregi: »okazan i oznajmion« (1): Chriſtus był okazan y oznaymion pewnymi świádectwy. WujNT Xxxxx4v.

»oznajmion i opowiedzian« (1): Ale wiernym Páńſkim iáwnie á iáſnie to ieſt oznaymiono y opowiedzyano/ iáko ſie zyáwić miał/ iáko ſie národzić miał/ y gdzie miáło być mieyſce národzenia iego RejPos 17v.

b. Ujawniony, zadenuncjowany; nuntiatus PolAnt; delatus Modrz (6): Item powyada yſch skradziezey kthorą zlodzieye przeſz Iacubka oznaymyeny po Iarmarkach ſtroyli participowal Bo poſpoliczye gdi kradli na ſtrozy sthawal LibMal 1547/129; CzechEp 250.

oznajmiony komu (8): Ty ſłowá Eſter oznaymione ſą Márdocheuſzowi [indicaverunt (marg) nunciaverunt (–) ipsi Mordochai verba Esther]. BibRadz Esth 4/12, Gen 27/42; BudBib Esth 4/12; A ieſli ći/ ktorzi ſię tárgnęli ná máiętność duchownych/ ábo ośiádłośći niemáią/ ábo ieſli máią tedy nie ták wielką áby znich one ſzkody nágrodzone być mogły: ći ſtárośćie onego mieyſcá oznaymieni [hi ad praesidem loci delati]/ niechby iego ſtárániem/ pracą y nakłádem byli ſzukáni/ imáni/ y do więźienia dawáni ModrzBaz 139v; Pokuſy Stárſzemu oznaymione/ prętko ſię lecżą. SkarŻyw 14 marg, 298 marg.

c. Zapowiedziany [w tym: komu (4)] (6): RejPs 190v; gdyż żadnemu ſtworzeniu nie ieſt oznáymion pewny cżás przyſcia Páńſkiego RejAp 90v, 96v; A tać noc przodkom náſzym była przed tym oznáymioná [Ilia nox praecognita est patribus nostris]/ áby [...] byli dobrey y beſpiecżney myſli. BudBib Sap 18/6; Lecż dłużey nie gadáiąc/ do Dom ſie poſpieſzmy/ A w tym iuż oznáymioną/ roſkoſzą ſie ćieſzmy. PaxLiz C4.
Wyrażenie: »[jakim] językiem oznajmiony« (1): Przepowiedzenie przygod z Biegow Niebieſkich [...] Przez Cypryaná Leowicyuſá Máthematyká/ Láćinſkim ięzykiem oznáymione LeovPrzep kt.
d. Wyraźnie określony, oznaczony (4): to yeſt granycza y temv yeſt trzidzieſczy abo ſterdzieſczy liath abo y wieczey yako Czarzowie przekopſczi zawſche pothi granycze oznaymione. ti polya miewaly wſchitky LibLeg 11/84; wedlug swiadomoſczy ych [ludzi starych] y pyssania naschego na tich mieſczach y granycze bili polozone na ktorich ze mieſczach y znaky oznaymyone LibLeg 11/86v.

oznajmion komu (1): Bandzieli ym myeſcze [zjazdu] wyedlye zwiczayv y zachowanya oznaymyono Na ktorebi beſpiecznye ze czcziam naſcham yachacz mogly LibLeg 11/131v.

oznajmiony w czym (1): Wierżymy też y to/ że w tym Piſmie Bożym ma Kośćioł Powſzechny zupełnie wſzytki rzecży oznáymione ktorychkolwiek potrzebá ieſt/ y do wiáry zbáwienney/ y do odrodzenia żywotá WujJudConf 28.

Synonimy: dany, obwołany; a. objawiony, okazany, opowiedziany.

Cf [NIEOZNAJMIONY], OZNAJMIĆ, [OZNAMION]

AW