[zaloguj się]
[pdf]

PASTURZ (9) sb m

pasturz (8), pastorz (1); pasturz Mącz (7), WujNT; pastorz ZapWar.

a jasne; pastorz z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja
sg pl
N pasturz pasturze
G pasturza
D pasturzowi, pasturzewi pasturz(o)m
A pastorza
I pasturz(e)m pasturzmi

sg N pasturz (4). ◊ G pasturza (2). ◊ [D pasturzowi, pasturzewi.] ◊ A pastorza (1). ◊ I pasturz(e)m (1). ◊ pl N pasturze (1). ◊ [D pasturz(o)m. ◊ I pasturzmi.]

Sł stp: pasturz, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Człowiek zajmujący się doglądaniem i opiekowaniem się pasącą się trzodą; magister pecoris, pastor Mącz, Vulg (9): Iakom ya nyewiganyal czastho krocz bydla swego zobory Gork przesch pasthorza swego anym paschl wzyczie ozymyem ZapWar 1546 nr 2582; Mącz 186a, 204b, 282c; Alić oto wſzytko ſtádo wielkim pędem z przykrá wpádło w morze/ y pozdycháło w wodách. A páſturze vćiekli WujNT Matth 8/33; [Pasturzowi, co woły pasie ... mc. 4 1/4 Pasturzowi, co cielęta pasie, ... mc. 3 LustrMalb I 78, I 59; Pasturzewi ... na rok 1 fl. 6 gr LustrWpol I 67; Z Nieba rzeſza Anyelska przyſzlá/ Paſturzom ſie vkazalá Krofej C, B8, C3].

pasturz czego (1): Mulio, Oślarz/ páſturz á pogániácz osłów. Mącz 236d.

[pasturz do czego: Pasturzowi do bydła ... na rok 1 fl. 18 gr Drugiemu pasturzowi do owiec ... na rok 24 gr LustrWpol I 39.]

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy zwierzęcia [przymiotnik + pasturz (2), pasturz + przymiotnik (1)] (3): Porcarius, Swiniarz/ świński páſturz. Mącz 312d, 236d, 282c.

2. [Przewodnik, opiekun duchowy; o Chrystusie:
Wyrażenie: »pasturz duszny«: On ieſt Paſturs prawy duſzny/ktory Iſraelá brony Krofej I2v.]

Cf PASTERZ, PASTUCHA

LWil