« Poprzednie hasło: PIECZĘTNY | Następne hasło: PIECZĘTOWAĆ SIĘ » |
PIECZĘTOWAĆ (52) vb impf
e, o oraz a jasne.
inf | pieczętować | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | ||||||
praes | ||||||
sg | pl | |||||
1 | pieczętuję | pieczętuj(e)my | ||||
2 | pieczętujesz | |||||
3 | pieczętuje | pieczętują |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | pieczętowåł | m pers | pieczętowali |
fut | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | będą pieczętować |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | pieczętuj |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś pieczętowåł |
3 | m | by pieczętowåł |
inf pieczętować (10). ◊ praes 1 sg pieczętuję (4). ◊ 2 sg pieczętujesz (1). ◊ 3 sg pieczętuje (12). ◊ 1 pl pieczętuj(e)my (4). ◊ 3 pl pieczętują (7). ◊ praet 3 sg m pieczętowåł (1). ◊ 3 pl m pers pieczętowali (3). ◊ fut 3 pl m pers będą pieczętować (1). ◊ imp 2 sg pieczętuj (5). ◊ con 2 sg m byś pieczętowåł (1). ◊ 3 sg m by pieczętowåł (1). ◊ part praes act pieczętując (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- Opatrywać pieczęcią
(51)
- Przen
(33)
- a) Dawać świadectwo, potwierdzać (18)
- b) Kończyć wypowiedź (2)
- a. Zamykać (6)
- Przen
(33)
- *** Dubium (1)
W połączeniu szeregowym (1): Czego i Pieczętarze wſzyſcy [...] przeſtrzegać máią [...] ieſliby który z nich po Polaku záś Polakowi/ á nie Litwinowi/ [...] cokolwiek w źiemi Inflántſkiéy/ v nas y v potomków náſzych ziednał/ vprośił/ pieczętował/ y przywiléy wydał/ [...] karan bydź ma SarnStat 1201.
pieczętować kogo (4): A w tymći tho Koſciele [...] Pan/ [...] wierne ſwoie piecżętowáć racży/ á chować ie thu ku docżeſney á potym ku wiecżney chwale ſwoiey. RejAp 67v, 66v; WujJud 165v; BudNT 2.Cor 1/22.
pieczętować komu (1): A tám w niebie zárowno wſzytkim piecżętuią/ A żadnemi tám ſtany nigdy nie brákuią. RejZwierc 244v.
pieczętować czym (9): [pogani] tymże obytzáiem/ iáko y wy nádáremne imię Boże bierzą/ y tzáry ſwoie imieniem Bożym pietzętuią. KrowObr 92v; CzechRozm 74v; LatHar 57. Cf Zwroty.
pieczętować w czym (1): Słowo BOże oznáymuieſz/ w ſercách náſzych prawdę iſtą ſam piecżętuieſz ArtKanc H15v.
W połączeniu szeregowym (1): cżołá náſze/ [...] onym [znakiem Krzyża św.] znácżymy/ piecżętuiemy/ zdobimy/ y nákoniec nieiáko poświącamy? LatHar 57.
»pieczęcią pieczętować« (1): á iáko wiáry/ z ludzkich wymyſłow vcżyć ſię niechcemy/ ták y o piecżęćiách ktorymi wiárę okázuiemy/ y pozwierzchnie piecżetuiemy [!]/ nie nád iáſne ſłowo boże/ [...] ważyć ſię niechcemy. NiemObr 145.
»pieczętować znakiem« [szyk zmienny] (3): KrowObr 47; WujJud 165; krzest ś. nie tylko łáſkę dáie/ ále też duſzę okrzczonego piecżętuie nieiákim znákiem y piątnem duchownym WujNT 625.
pieczętować komu (1): Pan [...] nieomylnemi vſty ſwemi to nam piecżęthowáć racży RejAp 194.
pieczętować kim, czym (13): wſzák ná oſtátku wſpominamy Kryſtuſá/ y Kryſtuſem ty rzetzy pietzętuiemy? KrowObr 92; RejAp 42, 189v, 194v; Wielki to klenot kto tho w ſobye czuie/ Stałoſcią piſze/ cnotą piecżętuie. RejZwierc 212v; Apoſtołowie ś. poſłámi ſię od Bogá mieniąc/ poſelſtwo ſwoie cudámi piecżętowáli. SkarJedn 48, 295. Cf pieczętować czym w kim; Zwroty.
pieczętować czym w kim (1): Ktorą [laskę] widomym znákiem wodą ná krzćie w nas pietzętuiemy. KrowObr 47.
»przysięgą pieczętować« (1): Dałeś iedną przyśięgą Chirograph na śię Légatowi/ iuſz go drugą w Citadelli niepieczętui MurzHist N3.
»iścić a pieczętować« [szyk 1:1] (2): Tu iuż Ian ſwięty ku końcowi przichodząc iśći á piecżętuie nam tho pewnemi ſłowy ſwemi RejAp 189v, 197.
»twirdzić a pieczętować« (1): Otoż iuż maſz co to zá Iezus/ otoż iuż maſz ktoć mocnemi przywileymi twirdzi á piecżętuie ty ſwięte poſelſtwá RejAp 194v.
Ze zdaniem dopełnieniowym (1): opowiedziawſzy od kogo to ma/ y kto mu to powiedał/ co iuż tym piecżętuie iż ſrodze záklina ktoby to zgwałćić miał RejAp 196.
Formacje współrdzenne: pieczętować się, odpieczętować, podpieczętować, popieczętować, przypieczętować, zapieczętować, zapieczętować się.
Cf PIECZĘTOWANIE, PIECZĘTOWANY
DDJ