« Poprzednie hasło: PIERWORODNOŚĆ | Następne hasło: PIERWORODSTWO » |
PIERWORODNY (388) ai
pierworodny (272), pirworodny (116); pierworodny PatKaz I (40), PatKaz II (33), PatKaz III (9), GliczKsiąż, SeklPieś, KrowObr (2), Leop (8), BiałKat (2), KuczbKat, KarnNap (2), ModrzBaz, SkarJedn, KochPs (2), StryjKron (2), NiemObr, ReszPrz, Calep (3), WysKaz (3), SarnStat (3), PowodPr, SkarKazSej, ZbylPrzyg (2); pirworodny OpecŻyw (3), HistJóz (2), BartBydg (2), WróbŻołt (3), SeklKat, RejKup, KromRozm II (3), KromRozm III, LubPs (2), RejAp, RejPos (42), GrzegŚm, RejZwierc (3), WujJudConf, RejPosWstaw; pierworodny : pirworodny RejPs (1:1), SeklWyzn (1:2), BibRadz (23:4), BielKron (5:19), Mącz (1:3), HistRzym (3:2), WujJud (5:3), BudBib (23:4), CzechRozm (28:1), SkarŻyw (19:4), CzechEp (5:1), LatHar (5:2), WujNT (22:2), SkarKaz (8:1).
e pochylone, oba o jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | piérworodny | f | N | piérworodnå, piérworodna | n | N | piérworodn(e) |
G | piérworodnégo | G | piérworodn(e)j | G | piérworodn(e)go | |||
D | piérworodn(e)mu | D | piérworodn(e)j | D | ||||
A | piérworodn(e)go, pierworodny | A | piérworodną | A | piérworodn(e) | |||
I | piérworodnym, piérworodn(e)m | I | pierworodną | I | ||||
L | piérworodnym | L | piérworodnéj | L | piérworodnym | |||
V | piérworodny | V | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | piérworodni |
subst | piérworodn(e) | |
G | piérworodnych | |
D | piérworodnym | |
A | m pers | piérworodn(e) |
subst | piérworodn(e) | |
I | m | piérworodnymi |
sg m N piérworodny (75). ◊ G piérworodnégo (89); -égo (2), -(e)go (87). ◊ D piérworodn(e)mu (9). ◊ A piérworodn(e)go (32), pierworodny (26). ◊ I piérworodnym (46), piérworodn(e)m (1); -ym : -(e)m BibRadz (3:1). ◊ L piérworodnym (21). ◊ V piérworodny (1). ◊ f N (attrib) piérworodnå (5), piérworodna (1) OpecŻyw. ◊ G piérworodn(e)j (5). ◊ D piérworodn(e)j (3). ◊ A piérworodną (3). ◊ I pierworodną (5). ◊ L piérworodnéj (4); -éj (1), -(e)j (3). ◊ n N piérworodn(e) (1). ◊ G piérworodn(e)go (3). ◊ A piérworodn(e) (11). ◊ L piérworodnym (1). ◊ pl N m pers piérworodni (6). subst piérworodn(e) (4). ◊ G piérworodnych (18). ◊ D piérworodnym (3). ◊ A m pers piérworodn(e) (3). subst piérworodn(e) (10). ◊ I m piérworodnymi (2).
Sł stp: pirworodny, pirzworodny, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.
- 1. Urodzony jako pierwszy
(201)
- a. O ludziach lub zwierzętach
(194)
- Przen (56)
- α. W funkcji rzeczownika (58)
- a. O ludziach lub zwierzętach
(194)
- 2. Związany z pierworództwem, wynikający z pierworództwa (5)
- 3. Wrodzony, przyrodzony, z którym się ktoś urodził (173)
- 4. W Starym Testamencie: o pierwszych zbiorach plonów przeznaczonych na ofiarę dla Boga (9)
pierworodny od czego (1): Ale zá pierworodne od Krowy/ Owce/ y Kozy nie będźieſz brał okupu/ ábowiem ſą poświęcone BibRadz Num 18/17.
pierworodny z czego (1): y tám że offiárowáć będziećie/ zupełne offiáry y też witeczne/ dzieſięćiny y pierwoćiny rąk wáſzych/ ſluby y dáry/ pierworodne z Wołow y z Owiec. Leop Deut 12/6.
»pierworodne dziatki (a. dziecię)« [szyk 2:1] (3): Przecż pirworodne dzyatki dawano do kosciołá. RejPos 56 marg, 56; puśćił Pan Bog ná Egipcyány Aniołá burzyćielá/ ktory wchodząc w dom káżdego/ zábijał pierworodne dziećię y pierworodne bydlę SkarŻyw 480.
»płod pierworodny« (1): A śmierć nie próżnowáłá/ [...] Płód wewſzytkim AEgypćie piérworodny zbiłá KochPs 117.
»potomek pierworodny« (1): Aby Król Naiáſnieyſzy Zygmunt Trzeći, ná Króleſtwo Szwedzkie ſukcedował dźiedźicznym práwem, y iego potomek pierworodny SarnStat 108.
»pirworodna siostra« (1): pirworodna ſioſtra [panny Marii] téż Maria ijmieniem/ [...] chciala gody cżynitz ſynowi ſwému Iánowi OpecŻyw 40v.
»pirworodne stworzenie« (1): kazał pobić każde pirworodne ſtworzenie ná ziemi á morze głębokie ná częſci rozdźielał RejPs 203.
»pierworodny syn (a. synaczek)« = primogena Mącz; primogenitus filius, primogenitum Vulg, PolAnt [w tym: w połączeniu z imieniem (17), o Chrystusie jako synu Maryji (13)] [szyk 34:20] (54): Leop Gen 36/15, 46/8, Deut 25/6, 1.Reg 16/6; Byli tedy Rubená pierworodnego ſyná Izráelowego policzeni/ [...] káżdy męzczyzná miánowićie z oſoby ſwey BibRadz Num 1/20, Gen 22/21, 27/32, 35/23, 2.Reg 3/27, 1.Par 8/1 (9); S tego też rodzáiu Semowego pirworodni ſynowie byli záwżdy Kápłány áż do Aroná. BielKron 11v, 14, 14v, 18v, 438v [2 r.]; Mącz 322b; Ceſarz ten ieſthći oćiec niebieſki/ ktory da tę vſtáwę/ że ktożby z ruſzył dzień pierworodnego ſyná iego/ áby śmierćią vmárł. HistRzym 50, 48v; RejPos 17v, 56v [3 r.], 215v; KuczbKat 35; BudBib c2, Ex 34/20, Num 1/20, 3/45, 46, 50, 1.Reg 8/2; CzechRozm 160v [2 r.], 161, 164; SkarŻyw 112 [2 r.], 113, 269, 482; NiemObr 167; Márya porodźiłá pirworodnego Syná ſwego/ y w pieluſzki go powiłá/ y we żłobie położyłá. LatHar 529, 128; WujNT Matth 1/25, 5, Luc 2/7, s. 198 marg; SarnStat 593; SkarKaz 488b; Szeſnaſte láto twoie/ podrzyże te ſzátki Ktoreć mátuchná dáłá/ áż ćię záś te ſzátki Potym zláty nádbieżą/ á pierworodnego Zákołyſzeſz rękomá ſynaczká ſwoiego. ZbylPrzyg B2v.
»pirworodny syn (a. synaczek)« = człowiek jako dziecko Boże [szyk 3:2] (5): Bo ieſli przy nim mocno á ſtale trwáć będzieſz/ wſzytki ty błogoſłáwieńſtwá odnieſieſz/ ktore ſą zgotowáne pirworodnym ſynom Bożym. RejPos 57, 57, 58 [2 r.], 301.
»syn pierworodny (Izrael)« = lud izraelski (2): rzecże Iakob/ Pánie/ wſzak theż ſą twoi ſynowie nie thylko moi/ boś rzekł/ ſyn moy pierworodny Izráel BielKron 463; CzechRozm 143v.
»pierworodny syn diabelski« (1): Polikárpus/ [...] gdy potkał ná vlicy Márcyoná Heretyká/ á on mu rzekł: znay ſię do mnie Polikárpie: odpowiedział: Znam ćię być pierworodnym ſynem Dyabelſkim. SkarŻyw 59.
[»syn pierworodny ludu Izraelskiego« = Chrystus: Otóż człowiecze Chrześćijáńſki dniá dźiśieyſzégo Pan CHriſtus/ iákoby ieden z ſynów piérworodnych ludu Izráelſkiégo/ ieſt odkupion/ y ofiárowan BiałPos 260 (Linde).]
»synowie pierworodni« = apostołowie (1): Iáko chorążowie tey piechoty byli wielcy Apoſtołowie/ y oni ſynowie pierworodni/ one Duchá S. pierwiaſtki/ cudotworcy/ y ſłupy wſzytkiego kośćiołá SkarŻyw [407].
»pierworodny z, od umarłych« = pierwszy zmartwychwstały, dzięki któremu wszyscy zmartwychwstaną (6:1): [Jezus Krystus] ktory ieſt ſwiádek wierny/ pirworodny z vmárłych [primogenitus mortuorum Vulg Apoc 1/5] RejAp 6; WujJudConf 122v; Ale Jezus Chriſtus/ ieſt pierworodnym od vmárłych/ y on ſam tylko wzbudzony będąc z grobu wźięty ieſt do oney wiecżney chwały: do ktorey ieſzcże żaden z vmárłych nie przyſzedł. CzechRozm 194; ReszPrz 9; Y on [Syn Boży] ieſt głową ćiáłá kośćielnego/ ktory ieſt początkiem/ pierworodnym z vmárłych [primogenitus ex mortuis]: áby on miedzy wſzytkimi przodkował WujNT Col 1/18 [przekład tego samego tekstu: WujJudConf, ReszPrz, WujNT Aaaaaa4v], Apoc 1/5, Aaaaaa4v.
»syn (Boży) pierworodny« (14): Iezus Chriſtus/ ieſt pierworodnym y właſnym Synem Bożym CzechRozm 60, 11v, 33v, 41, 59v, 60 [3 r.] (13); Zadna rzecż nieieſt/ ktoraby nas niewiodłá do miłośći y łácnego vbłagánia: y práwo przyrodzone/ y náſz pożytek/ y oycá onego przykład/ ktory nam pierworodny ſyn [primogenitus filius] iego Zbáwićiel náſz/ przed ocży kłádźie. ModrzBaz 67v.
»pierworodny wszego (a. wszystkiego) stworzenia, przed(e), nad wszystkim (a. wszem) stworzeni(e)m« (7:3:1): dla ktorey zupełney nád wſzemi rzecżámi zwierzchnośći/ zowie go [św. Paweł Chrystusa] pierworodnym to ieſt przoduiącym nád wſzyſtkim ſtworzenim CzechRozm 37, 32, 37v; Ten ktory ſię národźił z niewiáſty/ ieſt ſyn Boży/ á ktory ieſt vkrzyżowan/ ieſt pirworodnym wſzego ſtworzenia CzechEp 197, 240, 315; Ktory [Chrystus] ieſt [...] národzony przed wſzytkim ſtworzeniem (marg) pierworodny wſzego ſtworzenia. L. (–) [Primogenitus omnis creaturae] WujNT Col 1/15; ſam Syn Bozy ták o ſobie mowiąc: Iam z vſt nawyżſzego poſzedł pierworodny przede wſzem ſtworzeniem. WujNT 696, Aaaaaa4v; SkarKaz 486a [2 r.].
»człowiek, syn pirworodny« = Adam (1:1): BielKron 155v; Bo Adám był ſyn pirworodny Bogá wſzechmogącego/ ktoremu dano było Kroleſtwo tego świátá HistRzym [39]v.
»kościoł pierworodny« (1): Biſkupi y páſterze y kośćioł pośledni wſzytkich wiekow mieli y máią tegoż Duchá S. ich ſpráwuiącego/ ktorego mieli Apoſtołowie y kośćioł pierworodny. WujNT 366.
»pirworodne stworzenie« (1): Pan [...] nád tobą łáſkę okazáć racżył/ zrzućiwſzy z onego błogoſłáwionego mieyſcá z Máyeſtatu niebieſkiego ono ſláchetne piworodne ſtworzenie ſwoie/ onego Luciferá RejPos 57.
»pierworodna przed wszytkim stworzenim« = Maryja (1): ya zuſt nauyſſego uyſzlam a byłam pyeruorodną przedwſzytkym ſtworzenym PatKaz III 98v.
»pirworodny u matki« (1): ewányeliſci zmyenkę czynyą o bráćyey páńſkyey: albo iż on był pirworodnym v mátki ſwey KromRozm II r4v.
pirworodny u kogo (2): Karzże ſie też tedy tym káżdy Krześćiáńſki cżłowiecże/ ktoryś ieſt práwie pirworodny v Páná ſwoiego/ á odrodziłeś ſie z nowu przez krzeſt á przez Duchá s. RejPos 56v, 57.
pierworodne czego (1): Tákże y Abel ſpráwował ofiáry z pierworodnych owczárń ſwoich [de primogenitis pecudum suarum]/ y z tłuſtośći ich. BibRadz Gen 4/4.
»prawo pierworodne« (4): SkarŻyw 346; Dowmant [...] zebrał woyſko z Pſkowſkiey y Nowogrodſkiey Ruśi/ chcąc woyną dochodzić práwá ſwego pierworodnego pod młodſzym Brátem StryjKron 360, 360; SkarKaz 121a.
»prawość pierworodna« (2): duſzá/ oną práwośćią pierworodną obdárzona/ ożywiáć ćiáło ná wieki mogłá SkarŻyw 260, 261.
»skłonność pirworodna« (1): grzech zgołá/ rozumiey oná ſkłonność pirworodna ku grzechowi/ to ieſt żądze y namiętnośći ćieleſne w ćiele wáſzym śmiertelnym WujJud 90v.
»pierworodna sprawiedliwość« = bezgrzeszność [szyk 14:5] (19): laſka boza komu yą da myly bog rowna ſyą pyeruorodney ſprauyedlyuoſzczy PatKaz I 5v, 5v, 6 [4 r.], 6v, 16, 16v [3 r.], 17v; powiádáią że w piérworodnéy ſpráwiedliwośći dźiatki ſye rodzą/ niewinné od grzéchu BiałKat 253v; po ſtráconey tey pierworodney ſpráwiedliwośći dobrze cżynić ludziom/ ieſt iáko przećiw wodzie płynąć. SkarŻyw 261, 260 [3 r.], 261 [2 r.].
pierworodne czego (1): Pierworodne też zboż/ winá/ y oliwy/ tákże y pirwſze ſtrzyżenie wełny z owiec ma mu być dane. BibRadz Deut 18/4.
Synonimy: 3. przyrodzony, wrodzony.
Cf [PIERWONARODZONY], PIERWORODEK, [PIERWORODZIENIEC], PIERWORODZONY, PIERWOURODZONY
JR