| « Poprzednie hasło: PŁASTR | Następne hasło: PŁASZANIE » |
[PŁASZAĆ vb impf
Pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 1 | płåszåm |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | płåszali |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | by płåszali |
praes 1 sg płåszåm. ◊ praet 3 pl m pers płåszali. ◊ con 3 pl m pers by płåszali.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
Iter. od „płoszyć” ‘odpędzać straszeniem’: płoſzę et płaſzam/ Abigo, terreo, perterrefacio. Volck Rrr, Qqq4v.
płaszać kogo: LorichKosz 153v cf Szereg. Cf Zwrot.
Zwrot: »płaszać [kogo] by zające«: Wszak wiemy, że naszy pierwszy panowie płaszali Moskwę, by zające PismaPolit 446.
Szereg: »gromić, płaszać«: [Vegetius] powieda/ że ſye ći wedle vrzędu dobrich hetmánow ſpráwuią/ [...] ktorzy ſye nie zgołá á nie iáwnie kuſſą/ ale fortylęm ſprzyłáie bithwę ſtacżáią/ [...] aby nieprzyiaćielá gromili/ płaſzáli/ ałbo [!] bez rozlania krwie ludu ſwego/ nieprzyiaćielá podchodzili. LorichKosz 153v.
Synonimy: odłudzać, odstraszać.
Formacje współrdzenne cf PŁOSZYĆ.
Cf PŁASZANIE]
MN