« Poprzednie hasło: [PŁOSZNY] | Następne hasło: PŁOŚNIWY (?) » |
PŁOSZYĆ (2)vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w płoszać).
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
1 | płoszę | |
3 | płoszy |
praes [1 sg płoszę.] ◊ 3 sg płoszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (błędnie zam. spłoszyć) – XVII w.
Znaczenia
Gonić strasząc, przepędzać, zmuszać do wycofania się (2): [płoſzę et płaſzam/ Abigo, terreo, perterrefacio. Volck Rrr.]
[Przysłowie: Forteis fortuna innat. Kto mężnie płoſzy/ temu fortuna ſluży. TerentMatKęt S4v.]
Przen [co] (2): RejAp AA6v; Groźnać ieſt śmierć grzeſznemu/ ále słudze Bożemu/ nie ieſt ku vſtráſzeniu/ [...] Wie iże te kłopoty/ roſkoſzy świeckie płoſzy/ y docżeſne trapienie/ przez nie wezmą ſkońcżenie ArtKanc R19v.
Synonimy: gonić, odpądzać, odpierać, spądzać.
Formacje współrdzenne: napłoszyć, odpłoszyć, popłoszyć, przepłoszyć, rozpłoszyć, rozpłoszyć się, spłoszyć, spłoszyć się, upłoszyć, upłoszyć się, wypłoszyć, wypłoszyć się, zapłoszyć; płaszać, odpłaszać, popłaszać, rozpłaszać, rozpłaszać się, wypłaszać; płoszać, płoszać się, rozpłoszać, zapłoszać.
Cf KUROPŁOCH, KUROPŁOSZEK
MN