PRZEPŁOSZYĆ (5) vb pf
e oraz o jasne.
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
3 |
m |
przepłoszył |
m pers |
przepłoszyli |
conditionalis |
|
pl |
3 |
m pers |
by przepłoszyli |
inf przepłoszyć (1). ◊ fut 1 sg przepłoszę (1). ◊ 3 pl przepłoszą (1). ◊ praet 3 sg m przepłoszył (1). ◊ 3 pl m pers przepłoszyli (1). ◊ [con 3 pl m pers by przepłoszyli.]
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Przestraszywszy zmusić do ucieczki, przepędzić, przegonić [w tym: kogo (4)] (5):
(did) Czart ſumnieniu poczychu mowy (–) A iuż czi ſię ieſt częmu ſmyaċ Toċ by ten pyl/ gdzies czo naląċ. A ſlyſys ten ogon kozy Iakoċ my tam rzkomo grozy. Aleċ gdy go ia przepłoſzę Porzuciċ kuſeł [!] y czaſſę. RejKup h6.
przepłoszyć od czego (1): Mącz 286d cf Zwrot.
przepłoszyć z czego (1): ZIiemiáńcżuká gdzieś s kárcżmy chłopi przepłoſzyli/ Ták áże go do láſá przez pole pędzili. RejFig Bb5.
W porównaniu (1): On idźie ná weſele/ choćia go nie proſzą/ A iákoby ná pśie raz/ choć go też przepłoſzą KlonWor 33.
Zwrot: »przepłoszyć od drzwi« = nie wpuścić do domu (1): A foribus aliquem pellere, Przepłoſzić álbo odegnáć od drzwi. Mącz 286d.
Szereg: »przepłoszyć albo odegnać« (1): Mącz 286d cf Zwrot.
a. O wojsku: zmusić do odwrotu (1): gdzie [między dwiema Antiochiami] Alexánder Dáriuſa krolá mocnego á wielkiego przepłoſzył y ku thyłu podániu przywiodł. BielKron 267; [[Farensbek] zlecenie dał, aby te ludzie [...] przepłoszyli, którzy naszym szkodzili w picowaniu [...] PiotrDzien 337; [Hetman] Wziąwſzy z ſobą Rotmiſtrze/ odiáchał na ſtronę/ Iakoby mogł przepłoſzyć/ z Woyſkiem Moſkwę onę. [...] Gdyſz tám męſtwa niemáſz RymszaDeket 68].
Synonimy: odegnać, przegnać, przepędzić.
Formacje współrdzenne cf PŁOSZYĆ.
Cf PRZEPŁOSZONY
SBu