[zaloguj się]
[pdf]

PRZEPĘDZIĆ (4) vb pf

e jasne.

Fleksja
praet
sg
1 f przepędziłam
3 m przepędził

fut 3 sg przepędzi (1). ◊ praet 1 sg f przepędziłam (1). ◊ 3 sg m przepędził (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Popędzić, pognać (o bydle) [co (żywotne) dokąd] (1): Tákże też kupiwſzy gdzie ná dole kilkádzieſiąt álbo ſto iáłowicz/ przepędzi ie máło dáley ná gorę/ álbo tákże báránow/ álić máło nie dwádzieſciá káżdego z nich do kuchniey dármo przypáść może. RejZwierc 111.
2. Spędzić, przeżyć jakiś okres czasu [co] (2): Ale náſz Pan [...] iáko ten co czytał/ y przez dźiwne ſzczęśćia ſtopnie bieg lat ſwych piérwſzy przepędźił: [...] kiedy mówić pocznie/ ztym ſercem [...]/ iákoby Dioſcoridá álbo Theophráſtá z ręku dopiéruczko puśćił Oczko A3; Vporna/ niebeſpieczna/ á przykra młodośći/ Przepędźiłám ćię w wielkiéy ſwéy niebeſpiecznośći. GosłCast 56.
3. Wbić coś ostrego [co przez co] (1): To wyrzekszy [Menelaus] wystrzelił oszczep i uderzył Parisa prawie na tarcz, iako był umierzył, I przepędził ji przez tarcz i przez blach kowany, A ten sie nazad cofnął i został bez rany. KochMon 31.

Synonimy: 1. odegnać, odpłoszyć, pognać, przegnać; 2. przeżyć; 3. wbić.

Formacje współrdzenne cf PĘDZIĆ.

Cf PRZEPĘDZISKOT, PRZEPĘDZONY

LWil