[zaloguj się]

ROZRAZIĆ SIĘ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 n rozraziło sie
conditionalis
sg
3 n by sie rozraziło

praet 3 sg n rozraziło sie.[con 3 sg n by sie rozraziło.]

stp: rozdrazić się, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozrazić.

Doznać urazu cielesnego, potłuc się:

W połączeniach szeregowych: Prze miły Bog cżemus mi/ prawdy nie powiecie Albo ſie [dziecię Józef] rożraziło/ albo rozniemogło Albo mu ſie czo złego/ tam potrefić mogło RejJóz B4; [Theż gdyby kto poruczył ſtrzedz komu oſłá/ wołu/ owce/ ábo inego bydlęćiá/ á onoby zdechło/ ábo ſie rozráźiło [mortuum fuerit, vel confractum]/ ábo ie przekrádźiono/ gdźie by nikt nie widźiał. Tedy [...] BibRadz Ex 22/10 (Linde s.v. rozrazić)].

Synonim: 1. poranić się.

Formacje współrdzenne cf PRZYRAZIĆ.

Cf ROZRAŻONY

SBu