« Poprzednie hasło: PRZYRASTANIE | Następne hasło: PRZYRAZIĆ SIĘ » |
PRZYRAZIĆ (10) vb pf
a jasne.
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przyraził |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by przyraziła |
fut 3 sg przyrazi (8). ◊ praet 3 sg m przyraził (1). ◊ con 3 sg f by przyraziła (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
- Uderzyć, porazić uderzeniem
(10)
- a. [Uderzając kimś o coś, zabić:przyrazić kogo ku czemu]
- b. Spowodować przykre doznania
(10)
- α. Fizyczne (9)
- β. Psychiczne (1)
przyrazić kogo (1): RejWiz 92v cf W porównaniu.
W porównaniu (1): Coż rozumieſz gdy ten ſtan záſię ku ſtárośći/ Przydzye w tákich omyłkach/ á w tey obłędnośći. Gdy go ieſzcże pedográ iáko mroz przyráźi RejWiz 92v.
Synonimy: a. pobić, pogubić, potłuc, uderzyć; b. doświadczyć, dotknąć.
Formacje współrdzenne: dorazić, narazić, narazić się, obrazić, obrazić się, odrazić, odrazić się, podrazić, porazić, porazić się, pozarazić się, przerazić, rozrazić, rozrazić się, urazić, urazić się, wrazić, wrazić się, wyobrazić, wyobrazić się, wyrazić, wyrazić się, zarazić, zarazić się, zrazić, zrazić się; dorażać, narażać, obrażać, obrażać się, odrażać, odrażać się, poobrażać, poobrażać się, porażać, porażać się, pourażać, pourażać się, pozarażać, pozarażać się, przerażać, przerażać się, rozrażać, rozrażać się, urażać, urażać się, wrażać, wrażać się, wyobrażać, wyrażać, wyrażać się, wzrażać, wzrażać się, zarażać, zarażać się, zobrażać, zrażać, zrażać się, zurażać; porażywać; wyobrazować.
SBu