« Poprzednie hasło: POBICIE | Następne hasło: POBIĆ SIĘ » |
POBIĆ (514) vb pf
o jasne.
inf | pobić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | pobiłem, -em, -m pobił | m pers | pobilismy, -smy pobili |
2 | m | pobiłeś | m pers | pobiliście, -ście pobili |
3 | m | pobił | m pers | pobili, są pobili |
f | pobiła | m an | ||
n | pobiło | subst | pobiły |
plusq | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | był pobił | m pers | byli pobili |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | pobij | pobijcie |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | bych pobił | m pers | bychmy pobili |
2 | m | byś pobił | m pers | |
3 | m | by pobił | m pers | by pobili |
f | by pobiła | m an |
con praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | f | byś była pobiła | m an | |
3 | m | by był pobił | m pers | by byli pobili |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | pobito, było pobito, pobito było | |||||
con | by pobito | |||||
participia | ||||||
part praet act | pobiwszy |
inf pobić (40). ◊ fut 1 sg pobiję (9). ◊ 2 sg pobijesz (1). ◊ 3 sg pobije (20). ◊ 1 pl pobij(e)my (3), pobij(e)m (1); -(e)my HistAl Leop; -(e)my : -(e)m BielKron (1:1). ◊ 2 pl pobijecie (2). ◊ 3 pl pobiją (13). ◊ praet 1 sg m pobiłem, -em, -m pobił (8). ◊ 2 sg m pobiłeś (2). ◊ 3 sg m pobił (162). f pobiła (12). n pobiło (2). ◊ pl 1 m pers pobilismy, -smy pobili (2). ◊ 2 pl m pers pobiliście, -ście pobili (5). ◊ 3 pl m pers pobili (119), są pobili (1); pobili : są pobili LibLeg (4:1). subst pobiły (5). ◊ plusq 3 sg m był pobił (4). ◊ 3 pl m pers byli pobili (2). ◊ imp 2 sg pobij (6). ◊ 2 pl pobijcie (4). ◊ con 1 sg m bych pobił (2). ◊ 2 sg m byś pobił (1). ◊ 3 sg m by pobił (10). f by pobiła (1). ◊ 1 pl m pers bychmy pobili (2). ◊ 3 pl m pers by pobili (4). ◊ con praet 2 sg f byś była pobiła (1). ◊ 3 sg m by był pobił (1). ◊ 3 pl m pers by byli pobili (1). ◊ impers praet pobito (31), było pobito (1), pobito było (1) GroicPorz; pobito : było pobito Leop (1:1). ◊ con by pobito (3). ◊ part praet act pobiwszy (32).
Sł stp notuje, Cn s.v. pobijam; upijam się, Linde XVI – XVII w.
- 1. Pozabijać, zabić wielu
(431)
- a. Ludzie (niekiedy wraz z ludźmi też i zwierzęta) (409)
- b. Zwierzęta
(22)
- α. O zabijaniu przez człowieka (20)
- β. O zabijaniu przez inne zwierzęta (1)
- γ. O zabijaniu przez Boga (1)
- 2. Zwyciężyć, pokonać w walce
(70)
- W przen (1)
- Przen (9)
- a. O Bogu zsyłającym klęskę
(10)
- W przen (1)
- b. [W pojedynku]
- 3. Potłuc, pogruchotać (7)
- 4. Zadać ból uderzeniami, zbić (3)
- 5. Odeprzeć atak (1)
- 6. Nałożyć obręcze na naczynie drewniane (2)
pobić komu (10): SVlpieius w Egipcie miał dwá właſne ſyny/ Ktore mu tám pobito/ márnie bez przycżyny. RejZwierz 27v; BielKron 87, 144v, 243v, 30lv, 350; A Huſſankáſſan Krol Perſki/ poráziwſzy Máchometá Ceſſárzá Tureckiego kilo kroć/ ták iż mu zá káżdym po kilkudzieſiąt y kilku tyſięcy woyſká pobił/ [...] Roku 1474. Kateriná Zená [...] z liſtámi [...] przyſłał StryjKron 652, 411; KlonKr F; KmitaSpit B3.
pobić kim (1): A gdy ſzoſty ánioł zátrąbił/ czterey ániołowie byli rozwiązáni/ ktorzy wielkim woyſkiem iezdnych/ trzećią część ludzi pobić mieli. WujNT Apoc 9 arg.
pobić czym (16): PatKaz III 143v; Leop 2.Par 21/4; BibRadz Ios 10/11; bráthy mi iádem pobił/ mnie thakież chciał vcżynić BielKron 243v; z láſá gęſtego/ tákież z błot/ oganiáli ſie Wáłáchom iáko pſom/ y wiele ich pobili ſtrzelbą. BielKron 399, 54v, 311v; GrzepGeom Bv; RejZwierc 166; BudBib I 142a marg, Ier 21/7, Ez 26/8; Sángar pługiem ſześć ſet mężow pobił. SkarŻyw 559 marg, 559; Okrutnik wielki ón był/ co ćiáłem człowieczém Kónie karmił/ pobiwſzy ſwoié gośćie mieczém GórnTroas 71; KlonKr F.
W przeciwstawieniach: »chybić, ranić ... pobić« (2): [Tatarzy] krola z iego woyſkiem ogarnęli, y niewymownem mnoſtwem ſtrzał [...] Węgry przeſtraſzyli, wiele ich pobiwſzy ale więczy raniwſzy. MiechGlab 15; Xiądz z dziáłá vderzył/ Náſzych chybił/ ſwych pobił/ iż głupie wymierzył. StryjKron 537.
W porównaniu (1): WerGośc 262 cf »na rzeź pobić«.
W połączeniach szeregowych (8): A ſtych iedny pobijecie/ drugié vkrzyżuiecie/ a niéktoreé będziecie bicżowátz w ſynagogach OpecŻyw 77; Leop Ios 11/12; áż przyſzło ná tego Máchometá ze wſzech naokrutnieyſzego/ ktory brátá właſnego vdawił/ kſiążętá pobił Boſeńſkie/ drugie w więźieniu pomorzył/ drugie oſlepił BielKron 253v, 49v, 140, 30lv, 431; Abowiem pátrz z onego wdzięcżnego pokoiu ktory ſwiát pieſzcżoſzkom ſwym dawa/ iż iedny powieſzą/ drugie pobiją/ pocżwierthuią drugie RejZwierc 132v.
W charakterystycznych połączeniach: pobić bałwochwalcę, biskupy (3), bracią (6), braty (bratow) (2), czarownice (2), dworzany, dzieci (dziatki) (13), gospodarze, goście, kapłany (3), katy, krole (5), krzyżowniki, książęta (3), księdze (2), księżą, kupcow, lud (5), ludzi(e) (4), łotry, męski narod, męże (rycerskie) (6), mieszczony (2), młodzianki, narod [czyj] [= rodzinę], niemowiątka, nieprzyjaciele (nieprzyjacioły) (4), niewiasty, obywatele, ofiarowniki (2), ojce (2), okrutniki, ostatek (ostatki) (4), pany (6), poddane (poddanych) (2), posły (3), proroki (7), przyjaciele, rejterow, rycerze (2), sirotki, sługi, starce (2), straż (2), stroże (2), strzelcow, swych, synowce, syny (6), ślachtę, ślepe i chrome (2), wdowy, wieszczki, wnuczki, wojsko, wsi, wybranych, zastawę [czyją] (2), żony (3); pobić częścią (2), od mała do wiela, od nawiętszego do namniejszego; pobić czeluścią (osiową) (2), jadem, kulami, mieczem (mieczami) (5), modlitwą, narzędami, ostrzem miecza, pługiem (2), strzelbą, pobić wojskiem; pobić jednym najazdem, swą ręką, zdradą; pobić w bitwie, na walce; pobić przed [czyimi] oczyma (3); pobić marnie, rozno, tajemnie; pobić bez swej szkody; pobić bez przyczyny; pobić dla cudzołostwa, dla krolowania, dla (chciwości) panowania (2); pobić o niesprawiedliwość, o ojczyznę; pobić na biesiedzie; pobić przed kościołem, na placu, po polu, po ulicach, po wszystkich powieciech.
»na rzeź pobić« (1): Ey dla Bogá żywego/ izali nas ná rzeź pobić máią/ iáko woły ábo świnie/ ábo inſze bydło? WerGośc 262.
»pobić do szczędu« (1): Poráźili tedy y thego Kroiá/ y pobili ſyny y wſſyſtek lud iego do ſzcżędu [Percusserunt ... ad internecionem] Leop Num 21/35.
»na śmierć pobić« (1): a kyedi bi nye vrzadnyk Colodenſky pan byenyaſch Volſky y zboyari y ſpoddanimy kxyazni yey mczi rathowal. thedi bi naſz wſitkye na ſmyercz pobytho LibLeg 11/156v.
»pobić na wojnie« (1): vkazano mu kośćioł Dagonow ſpalony ogniem/ y Azot/ y inne miáſtá rozborzone/ y ćiáłá pomiotáne/ y groby onych mężow ktore było pobito ná woynie [qui caesi erant in bello] Leop 1.Mach 11/4.
»żywo pobić« (2): Phileni przyiąwſzy tę kondycyą dopuśćili ſie tám żywo pobić/ á tym ſpoſobem gránice ſąſiádow ſwoich rozſzerzyli/ woląc życżyć ſzyrſzych gránic Oycżyznie ſwoiey niż ſámym ſobie żywotá. Phil C3, C3.
»pobić albo pochromić« (1): Bo owi tym łákomcom cżego źle nábyli/ Iedno gwałtem pobráli/ drugie wyłupili. A owy też pobito álbo pochromiono RejWiz 70v.
»pogubić i pobić« (1): lud poſpolity zebrawſſy ſie/ wſſytki nás pogubi ij pobije. OpecŻyw 117.
»pobić, (a, albo, i) poimać« [szyk 2:2] (4): BielKron 326v; A oni nie tylko áby mu owocow poſłáć mieli/ ále mu y ony poſły poimáli/ á drugye pobili. RejPos 250v; StryjKron 170, 572. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pobić, (i, a) pomordować (a. z(a)mordować)« = percutere et interficere PolAnt (4): Wdowy śirotki pobili goścye zmordowáli LubPs V3v; BibRadz 4.Reg 25/21; GórnDworz Y2v; poſyłałem Proroki/ á oni miáſto vznánia ſwoiego [...] pobili y pomordowáli ie. RejPos 321.
»pobić i poranić« (3): LibLeg 11/156v; Troillus ná pirwym potkániu Greki poráźił/ á lud Achilleſow vciekł/ á przeráźił woyſko Greckie áż do namiotow/ wiele ich pobił y poránił. BielKron 58v, 247.
»porazić i (a) pobić« [szyk 4:1] (5): Ten [Amurates] [...] Władiſława Polſkiego y Wuherſkiego krola [...] w oſtatecny bitwie przy Iezierze Varnenſkim porąził [!] y z iego ludem pobił [superavit et ... occidit] MiechGlab 67; y porażono á pobito ludu z iego ſtrony bárzo wiele [cecideruntque ... plurimi]/ áż do brony mieyſckiey Leop Iudic 9/40, Ios 11/8; BielKron 43, 366. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pobić i porąbać« (1): vgonyl naſche poſli na zyemy kladzyenſkyey. pobyl y porambal yako zboycza. LibLeg 11/155.
»pobić, posiec« [szyk 3:1] (4): BielKron 250, 380v, 460; Tám Kupcow Niemieckich/ Krzyżakow y Reyterow/ ktorzy z nim w Riterwerderze Zamku mieſzkáli/ bez wieśći obſkoczonych pobił/ poſiekł/ y w Niemen wrzućić kazał StryjKron 492. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pobić a pozabijać« (1): Y pobył ie Krol Bábilońſki á pozábiał ie [percussitque eos ... et interfecit eos] w Rebláthá w źiemi Emmáth Leop 4.Reg 25/21.
»(częścią) pobić, (częścią) rozgromić (a. pogromić)« [szyk 1:1] (2): cokolwiek ludu walecznégo źiemią do muru przyćiągnęło/ wſzytko to Archimed⟨es⟩ narzędámi ſwemi częśćią pobił/ częśćią rozgrómił GrzepGeom Bv; RejPos 237v.
»pobić, (i) zatracić (a. potracić)« (2): ktora [Maryja] to była zaſluzyla yſz ſwą modlytwą yedna wſzytky katy yey ſyna krzyzownyky pobycz y zatraczycz mogla PatKaz III 143v; Maculare partus suos parricidio, Właſne dźieći pobić/ potráćić. Mącz 203b.
pobić czym (3): GroicPorz pp3; Ale Pan Bog ſpuśćił ná nie grad/ to ieſt kámienie/ y pobił ich więcey niż miecżem. BielKron 47v; BudNT Apoc 19/15.
W charakterystycznych połączeniach: pobić dzieci, lud (ludzie) i bydło (2), mieszczony, narody, obywatele, pi(e)rworodne (pirworodzieństwa itp.) (6), wojska (wojsko) (2), złośniki; pobić mieczem (3); pobić nagle, snadniej; pobić na gromadzie; pobić w każdym domu, we (po) wszytkiej ziemi (3); pobić na miejscu widocznem, na puszczy; pobić jednego dnia, jednej nocy; pobić od człowieka aż do bydlęcia; pobić w gniewie, w pierzchliwości, w popędliwości, w zagniewaniu.
»pobić i wygładzić« (1): pobiję y wygłádzę wſzytki do namnieyſzego/ y ciáłá ich pſom rozdam BielKron 83.
pobić komu [= aby dać komu] (1): Thoć oto wezmę chleby moie/ y wody moie/ thudzież y mięſo bydlęce/ ktorem pobił poſtrzygácżom moim/ y dam ie mężom o kthorych áni wiem ſkąd ſą? Leop 1.Reg 25/11.
pobić czym (1): Też naprzeciwko robakom ktorzy w vſzoch bywaią/ zmieſzay że proch Cżemierzicze s ſokiem piołynowym á ciepło po throſze wpuſzeżay w vſzy/ pobijeſz thym robaki. FalZioł I 46d.
W charakterystycznych połączeniach: bydło (bydła) pobić (4), dobytek, osły, ostatek [czego], owce, ptaki, robaki, smoki, węże, wielbłądy, woły (2).
pobić czym (2): woyſká nieprzyiaćielſkieśćie ſpárli y del Iunaki [lege: deljunaki ‘kawalerzystów’] Tureckie ná was wyſádzone/ Copiámi wáſzymiśćie pobili BiałKaz L4; Ná Amálechity ſługę ſwego poſyłáiąc Iozuego/ pobił ie podnieśienim ręku ſwoich do Bogá. SkarŻyw 484.
W połączeniach szeregowych (2): Owa krotce powiedáiąc/ poráźił/ pogromił/ pobił ony wſzytki nieprzyiaciele ſwoie. RejPos 343; BiałKaz L3v.
W charakterystycznych połączeniach: pobić bo jary, deljunaki, kniaziow, krole, lud (wielki) (2), łotrostwo, mocarze, mocne, nieprzyjacioły (nieprzyjaciele(-a)) (3), okrutniki, party, ufy (tatarskie) (2), wojska (wielkie) ((daleko więtsze) wojsko) (4); pobić z nazwą etniczną, np. Węgry (14); pobić + przydawka ilościowa (8); pobić kopijami, podniesienim ręku; pobić niewielką ręką, porażką wielką, wielką plagą; pobić nędznie, okrutnie, snadnie; pobić w oczach [czyich]; poć w imię [czyje]; pobić na miejscu, w pogoni.
»do gruntu, do końca pobić« [szyk zmienny] (2:1): Zebráli ſie byli poſthronni ludzie ná nie [na Plinosa i Solopita] wſzyſcy pobili ye do końcá. BielKron 297, 343v; á przy nim [Kolomanie] Węgierſkie y Polſkie woyſká wielkie [Mścislaw] práwie do gruntu pod Haliczem pobił/ y pogromił StryjKron 330.
»porazić i (a) pobić« [szyk 3:1] (4): Stey wroſzki Boniak pewien będąc wygráney bitwy/ vderzył ná oboz krolewſki w nocy/ poráźił y pobił Węgry á korzyść wielką wźiął. BielKron 350, 442; A Hánnibál z ludźmi przyſkocżywſzy/ woyſko ono ták przeſtráſzone y roſproſzone ſnádnie pobił á poráźił wedle myſli ſwoiey. RejZwierc 163; ZWyćięſtwo otrzymawſzi / ieslibyſmy poráźiwſzi á pobiwſzi nieprzyiaćielá [caesis fugatisque hostibus]/ niechćieli źiemie iego pośiádáć/ tedy trzebá z nim o pokoiu ſtánowić ModrzBaz 126; StryjKron 752. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»pobić i potrzeć« (1): Y zeſzli Amalekitowie y Kánáánowie mieſzkáiący ná oney gorze/ y pobili y potárli ie [percusserunt eos et contriverunt eos] áſz do Chormy. BudBib Num 14/45.
»pobić, (i) rozgromić (a. pogromić)« [szyk 3:1] (4): BielKron 352v; StryjKron 330, 757; Y pobił y rozgromił ono dáleko więtſze woyſko heretyckie SkarKazSej 685b. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pobić, zwojować« (1): BielKron 43 cf W przen.
pobić czym (2): ieſliby kośćioł przećiw nieprzyiaćielom [...] walcżyć miał: tedy nie cżym inſzym/ iedno miecżem duchownym/ [...] ktorymby wſzytko pobił. CzechEp 98; Kogo fortuná ſrogim nie pobiłá Tego łáſkáwym okiem nie zmamiłá. KochSz C3v.
pobić czym (1): ále będźie tám karánie ono/ ktorym Pan pobiie narody ktorzy nie przyſzli obchodźić świętá namiotow [tj. Egipcjan]. BibRadz Zach 14/18.
W charakterystycznych połączeniach: mocne (waleczne, wielkie) krole pobić (4), narody, tyranny (siła możnych tyrannow) (2), zacne książęta.
W połączeniach szeregowych (2): Wándálowie [...] przyćiągnąwſzy do Rzymá z gruntu go wywrócili/ popalili/ pobili/ pobráli cokolwiek tám náleźli. BielKron 298v; RejPos 198.
pobić czym (1): y ſam ſwoią ręką brátá v wrot kijem (ktory miał) pobił/ y ſrodze zránił. SkarŻyw 529.
pobić czym (1): Circulis vasa cingere, Statki obręczámi pobić. Mącz 54c.
Synonimy: 1.a. pogubić, pomordować, potłuc, zamordować; 2. pogromić, pokonać, porazić, zwyciężyć; 3. pogruchotać, potłuc, stłuc; 4. stłuc.
Formacje współrdzenne cf BIĆ.
KW