« Poprzednie hasło: POCHWYCIĆ | Następne hasło: POCHWYCON » |
POCHWYCIĆ SIĘ (8) vb pf
sie (5), się (3).
o jasne.
inf | pochwycić się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | -smy się pochwycili | |
3 | m | pochwycił się | m pers | pochwycili się |
f | pochwyciła się | m an |
inf pochwycić się (1). ◊ [fut 3 sg pochwyci się. ◊ 3 pl pochwycą się.] ◊ praet 3 sg m pochwycił się (2). f pochwyciła się (1). ◊ 1 pl m pers -smy się pochwycili (1). ◊ 3 pl m pers pochwycili się (2). ◊ part praet act pochwyciwszy się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
- 1. Poderwać się, szybko wstać (8)
- 2. [Zmartwychwstać]
pochwycić się do czego (1): iż z vrzędu Biſkupiego ich kápłaná poimano w nocy/ á gdy kápłan wołał ná rátunk/ pochwyćili ſie wſzyſcy do zbroy odbili go BielKron 201v.
pochwycić się za czym (żywotne) (1): Wenus máiąc nád nią [kotką zakochaną w młodzieńcu] lutość/ A chcąc złącżyć táką miłość: Kotcżą iey twarz przemieniłá/ Slicżną pánną vcżyniłá: Więc kiedy w łożnicy śiedziáłá/ Miłemu śię podobáłá: Tám iey Wenus pokuśiłá/ [...] Przed nią cżęſto myſz puſzcżáłá/ Kotká [...] Zá myſzą śię pochwyćiłá. BierEz I3v.
»od ziemie się pochwycić« (1): Krol gdy vſłyſzał tę powieść/ Bezmierną miał z tego rádość: Wnet śię od źiemie pochwyćił BierEz F4.
Synonimy: 1. porwać się, wstać; 2. powstać, zmartwychwstać.
Formacje współrdzenne cf CHWATAĆ SIĘ.
Cf POCHYCIĆ SIĘ
EW, SBu