[zaloguj się]
[pdf]

CHWATAĆ SIĘ (5) vb impf

chwatać się (4), chfatać się (1); chwatać się RejWiz (3) , RejZwierz; chfatać się SienLek.

Zawsze sie.

Pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 chwåtåm się
3 chwåtå się chfåtają się

praes 1 sg chwåtåm się (1). ◊ 3 sg chwåtå się (3). ◊ 3 pl chfåtają się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Przytrzymywać się; tu: w przen [czego] (3): Iedno ſie ták potroſze wáſzych ſkrzydeł chwatam. RejZwierz 25.
Zwrot: »brzegu się chwatać« (2): A wzgorę pod obłoki z rozumem nie lata/ Nie zábrodzi głęboko á brzegu ſie chwata. RejWiz 90v, 91v.
2. Ogarniać, rozwijać się na czymś [czego] (1): záczniemy o tych przégodach/kthore ſye nie imuią oſobliwie iednego mieſtcá/ ále álbo wſzyſtko ćiáło pſuią/ álbo ſye y tego y owégo członku chfatáią. SienLek 124.
3. Przyjmować za wytyczne postępowania, oddawać się czemuś [czego] (1): A nigdy ſie nieſłuſznych przypadkow nie chwata. RejWiz 98v.

Synonimy: 1. dzierżeć się, trzymać się; 2. imować się.

Formacje pochodne: ochwacić się, pochwacić się, zachwacić się; chwycić się, dochwycić się, ochwycić się, pochwycić się, uchwycić się, zachwycić się; chwytać się, pochwytać się; pochycić się, uchycić się; chytać się.

KW