« Poprzednie hasło: POCIOSYWAĆ | Następne hasło: POCIRPKA » |
POCIRPIEĆ (9) vb pf
pocirpieć (5), pocierpieć (4); pocirpieć HistAl, RejPos, Rej, HistHel; pocierpieć MurzHist, Diar, PowodPr; pocirpieć : pocierpieć BudNT (1:1).
o oraz oba e jasne.
inf | pocirpieć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | pocirpiåł |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | pocirpi |
inf pocirpieć (2). ◊ fut 2 sg pocirpisz (2). ◊ 3 sg pocierpi (1). ◊ praet 3 sg m pocirpiåł (2). ◊ imp 2 sg pocirpi (2). ◊ [part praet act pocierpiwszy.]
Sł stp: pocirpieć, Cn pocierpieć, Linde także XVII w.
pocirpieć czego (3): Stráſznać ieſt náſtąpić ná dziáłá/ leść ná mury/ przebijáć ſie przez woyſká [...]. Acż thám iuż też pocżęśći y nędze [człowiek poczciwy] poćirpieć muśi/ nie doieść/ nie dopić/ nie doſpáć RejZwierc 177v; A ſam ſie vdał w puſzcżą/ ná cáły dzyeń chodu/ Przez ktory ták rozumiem/ iż poćirpiał głodu. HistHel C3; PowodPr 48.
pocirpieć co (2): Nátychmiaſt kazał [Aleksander] piſáć liſt do Olimpiey mátki ſwey y do Ariſtoteleſa miſtrzá ſwego o boiowániu y niebeſpiecżnoſciach rozmáitych ktore w Indiey poćirpiał HistAl M7; Diar 72.
pocierpieć dla kogo (1): záſz niepotciwiéi? przy panie trwáć a dlá niego téſz nieco pocierpieć MurzHist N4.
W charakterystycznych połączeniach: pocirpieć nędze (G), głodu, policzkow; pocierpieć ucisk; pocirpieć maluczko, nieco, trochę.
[W przeciwstawieniu: »pocierpieć ... weselić się«: lepiéy tu trochę poćierpieć: á ná wieki ſye weſelić BiałPos 233 (Linde).]
poci(e)rpieć komu (2): Pádáiąc przeto niewolnik on kłániał ſię mu mowiąc, pánie/ poćierpi mi [longanimis esto in me] á wſzytko tobie oddam. BudNT Matth 18/26 [idem: pocirpi] Matth 18/29.
Synonimy: 2. poczekać, wytrzymać, znieść.
Formacje współrdzenne cf CIERPIEĆ.
EW, SBu