[zaloguj się]
[pdf]

POCZERNIEĆ (6) vb pf

poczernieć (5), poczyrnieć (1), [poczerznieć]; poczernieć FalZioł, BielKom, RejZwierz, SienLek (2); poczyrnieć RejZwierc.

o jasne; teksty nie oznaczają é lub oznaczają niekonsekwentnie.

Fleksja
inf poczyrni(e)ć
praet
pl
3 subst poczerzniáły
plusq
sg
3 f była poczerniała
conditionalis
pl
3 subst by poczerniały

inf poczyrni(e)ć (1). ◊ fut 3 sg poczernieje (2). ◊ 3 pl poczernieją (1). ◊ [praet 3 pl subst poczerzniáły.] ◊ plusq 3 sg f była poczerniała (1). ◊ con 3 pl subst by poczerniały (1).

Sł stp brak, Cn s.v. stanąwszy, Linde XVIII w.

Stać się ciemnym lub czarnym (6): FalZioł II 16d; BielKom E8v; vſmażże ony żołthki [jajec] ná rynce áż poczernieią SienLek 101, 46v; Abowiem nie może być dom żaden thák pięknie fundowány/ álbo vpſtrzony/ áby s cżáſem ſwym pocżyrnieć prochem á páięcżyną przypaść nie miał RejZwierc 172; [Słońce y mieśiąc poczerzniáły BudBib Ioel 3/15].
Zwroty: [»poczernieć jako Murzyn«: ktvrą [wódką z orzechow włoskich] gdy ſie kto macża/ w krotcże pocżernieie/ iáko Murzyn. SienHerb 511b.]

»by wągl poczernieć« (1): kiedy go okrutnie nogá záboláłá/ Ták iż iuż byłá práwie/ by wągl pocżerniáłá. RejZwierz 38.

Formacje współrdzenne cf CZERNIĆ.

Cf POCZERNIAŁY

EW, ZCh