« Poprzednie hasło: POCZĘĆ | Następne hasło: POCZĘSTOWAĆ » |
[POCZĘSTEK sb m
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ek).
sg | pl | |
---|---|---|
N | poczęstek | |
G | poczęstku | poczęstk(o)w |
A | poczęstek |
sg N poczęstek. ◊ G poczęstku. ◊ A poczęstek. ◊ pl G poczęstk(o)w.
Sł stp, Cn, Linde brak.
poczęstek czego: Matys Słowik z Zarzecza zeznał, że odprawił troje dzieci swoich z poczęstku ojczyznej KsięgiSądŁąck 1597 nr 326.
poczęstek czyj: takiż ma wziąć poczęstek swój, jako i starsza siostra, z leżącego imienia. KsięgiSądŁąck 1579 nr 257; KsięgaSądIwk 1600 nr 263.
»poczęstek albo ojczyzna«: młodsze dzieci będą powinni odprawować starszych z ich poczęstków albo z ojczyzny KsięgiSądŁąck 1597 nr 324.
poczęstek między kim: Otoż iako policżeni ſą między ſyny Boże/ y też między Swiętymi doſtáli pocżąſtku [inter sanctos sors illorum est Sap 5/5] GilPos 256, 217v.
począstek z kim: ktory [Ojciec] nas godne do vżywánia pożęſtku s Swięthymi vcżynił [fecit in partem sortis sanctorum Col 1/12] w ſwiátłośći GilPos 206.
poczęstek w czym: Ale boiáżliwym y niewiernym/ y kłamcom wſzytkim/ y brzydliwym/ y mężoboycom/ y cudzołożnikom/ y cżárownikom/ y báłwochwálcom/ pocżęſtek [pars illorum erit Apoc 21/8] będzie ich w bágnie goráiącym ogniem/ y ſiárką GilPos 217.
Synonimy: 1. cząstka, część, dział, udział; 2. uczestnictwo.]
KW