[zaloguj się]
[pdf]

ROZROŻNIAĆ (1) vb impf

rozrożniać, [rozrozniać].

Pierwsze o jasne, drugie pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 rozrózniå
conditionalis
pl
3 m pers by rozróżniali

[praes 3 sg rozrózniå.] ◊ con 3 pl m pers by rozróżniali.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. rozróżnić; poza tym XVII – XVIII w.: rozrażniać.

Doprowadzać do rozdziału, rozerwania; dissociare, inimicare, inimicitias concitare Cn [kogo, co]: [nieznośny to grzéch ieſt niewdźięczność/ y tá rozróznia ſtowárzyſzenié ludzkié/ á zgodę [...] tárga SenekaGórn 365 (Linde s.v. rozróżnić).]

rozrożniać czym: vpominałem áby obie mátce ſwoie kośćioł Boży y oyczyznę/ w iednym końcu [= celu] złączone/ wiernie y vprzeymie miłowáli: áby ich kácerſtwy nie rozrożniáli/ á niezgody miedzy nie nie śiali SkarKaz )(2v.

Synonimy: rozpraszać, rozrywać.

Formacje współrdzenne cf 1. ROZNIĆ SIĘ.

ZCh, SBu