[zaloguj się]
[pdf]

PODCHWYTACZ (3) sb m

podchwytacz (3), [podfytacz].

o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N podchwytacz podchwytacze
G podchwytacz(o)w
A podfytacze

sg N podchwytacz (3). ◊ [pl N podchwytacze. ◊ G podchwytacz(o)w. ◊ A podfytacze.]

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde także XVII w.

1. Ten, kto trzyma za coś od spodu; tłumaczenie etymologii imienia Jakub (1): Vrodziło ſie pirwſze dzyecię [...]/ imię iego było Ezau/ drugie wnet zá nim wyſzło trzymáiąc zá piętę pirwſzego/ dano iemu imię Iakob/ to ieſt piętá albo podchwytácż. BielKron 14.
2. Ten, kto pragnie coś zdobyć (1): Captator, Podchwytácz. Ut Captator aurae popularis, Pilnuyąci á łakomy ná chwałę lucką. Mącz 35c.
3. Ten, kto stosuje podstępy, zasadzki (1): Insidiator – Podchwitacz, chitrek. Calep 542b.
4. [Ten, kto stara się kogoś przyłapać na czymś złym: GrodzCzyś I )(2; Ná wykrętną mowę y chytre pytánie/ nie záwżdy trzebá odpowiádáć directè: dla podchwytácżow. PlutBBud D2 (Linde).
Szereg: »podfytacz abo spiegierz«: Potem podſtrzegaiąc go [doktorowie Jezusa] poſłali knięmu zdráicie (marg) podfytacze abo ſpiegierze (–) [iusidiatores] [...]/ aby go wmowie podfycili [ut caperent eius sermonem (–) in sermone] MurzNT Luc 20/20.]

Synonimy: 1. chytrek, podstępca; 4. podstępnik.

AW