« Poprzednie hasło: [ROZRUSZON] | Następne hasło: ROZRUSZYCIEL » |
ROZRUSZONY (3) part praet pass pf
rozruszony (3), [rozruszon].
Pierwsze o jasne; w formach złożonych -on-; forma niezłożona z tekstu nieoznaczającego ó.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | rozrusz(o)n | f | N | rozruszonå |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | rozruszon(e) |
sg [m N (praed) rozrusz(o)n.] ◊ f N rozruszonå (1). ◊ pl N subst rozruszon(e) (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozruszyć.
[Składnia dopełnienia sprawcy: rozruszon od czego.]
Znaczenia
- Zniszczony, zniweczony
(3)
- a. Udaremniony (1)
Zniszczony, zniweczony (3): Constratae naves tempestatibus, Pokáżone/ roſruſzone [!]. Mącz 414d; [Bo to pewna/ że on ziemſki Ray/ [...] cżaſu onego powſzechnego potopu od wod gwałtownych ieſt rozruſzon. BudArt K8v].
W połączeniu szeregowym (1): Prostratae religiones, Rozruſzone/ roſproſzone/ w niwecz obrócone Boże służby. Mącz 415a.
a. Udaremniony (1): Vradzćie rádę á rozruſzona będzie [dissipabitur]/ [...] bo známi Bog. BudBib Is 8/10.
Synonimy: wniwecz obrocony, rozproszony.
ZCh