[zaloguj się]
[pdf]

ROZRUSZONY (3) part praet pass pf

rozruszony (3), [rozruszon].

Pierwsze o jasne; w formach złożonych -on-; forma niezłożona z tekstu nieoznaczającego ó.

Fleksja
sg
mNrozrusz(o)n fNrozruszonå
pl
N subst rozruszon(e)

sg [m N (praed) rozrusz(o)n.] ◊ f N rozruszonå (1). ◊ pl N subst rozruszon(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozruszyć.

[Składnia dopełnienia sprawcy: rozruszon od czego.]

Znaczenia
Zniszczony, zniweczony (3): Constratae naves tempestatibus, Pokáżone/ roſruſzone [!]. Mącz 414d; [Bo to pewna/ że on ziemſki Ray/ [...] cżaſu onego powſzechnego potopu od wod gwałtownych ieſt rozruſzon. BudArt K8v].

W połączeniu szeregowym (1): Prostratae religiones, Rozruſzone/ roſproſzone/ w niwecz obrócone Boże służby. Mącz 415a.

a. Udaremniony (1): Vradzćie rádę á rozruſzona będzie [dissipabitur]/ [...] bo známi Bog. BudBib Is 8/10.

Synonimy: wniwecz obrocony, rozproszony.

Cf NIEROZRUSZON, ROZRUSZYĆ

ZCh