[zaloguj się]

PODMYKAĆ (2) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 podmykåm
3 podmykå
imperativus
sg
2 podmyk(a)j

praes 1 sg podmykåm (1).[3 sg podmykå.]imp 2 sg podmyk(a)j (1).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. podemknąć.

1. Podkładać, podsuwać (1): [Podmykam/ Suppono. Volck Rrr3, Rrr2v.]

podmykać pod co (1): Supplodo, Podbiyam álbo podmykam pod co Mącz 303c.

a. [Oszukiwać podsuwając [co]: Niepłáći táko/ ianek podmyka kárty Es gilt alſo nit/ der henſel rckt vnder dy karte. Wokabul 1539 H3v.]
2. Oszukiwać przesuwając [czego czym] (1): A kiedy mu będzies mierzyl [...]. Tam go więċ lada ocz pytay A lokczya palczem potmikay. A tak tu owdzie potroſſé Sporzey więċ tak roſtą groſſe. RejKup e2.

Synonimy: 1. podczyniać, podkładać, podpierać, podstawiać.

Formacje współrdzenne cf MKNĄĆ.

MŚ, SBu