ROZSIEKANY (13) part praet pass pf
rozsiekany (11), rozsiekan (2).
rozś- (8), rozſ- (4), roſś- (1).
o oraz e jasne; w formach złożonych -an- (9), -ån- (1) KrowObr; w formie niezłożonej a pochylone.
Fleksja
sg |
m | N | rozsiekany, rozsiekån |
f | N | rozsiekanå |
n | N | rozsiekan(e) |
A | |
A | |
A | rozsiekan(e) |
sg m N rozsiekany (4), rozsiekån (2); ~(praed) -any SkarŻyw (2), -ån (2) BielKron, BudBib. ◊ f N rozsiekanå (1). ◊ n N rozsiekan(e) (1). ◊ A rozsiekan(e) (1). ◊ pl N m pers rozsiekani (4).
Sł stp, Cn, Linde brak.
1.
Rozcięty, rozrąbany ostrym narzędziem na kawałki;
laniatus Calep (12):
onę [niewiastę] [...] ſzaleńſtwo wzięło: y porwawſzy ſynácżká zábiłá go/ y z śiekawſzy w kotle vwárzyłá. (marg) [św. Wincenty] Rozśiekáne dziećię y vwárzone od mátki wzſkrześił. (–) SkarŻyw 311,
356;
Calep 581a.Wyrażenie: »w sztuki rozsiekany« (1): O Pánie Iezu Chryſte/ ieſzcżem ia więcey dla ćiebie ćierpieć/ y wſztuki rozśiekány być prágnął. SkarŻyw 76.
Przen: Rozjątrzony (1): [Szczepan zarzucał przeciwnikom nieprzestrzeganie Zakonu] A oni vſłyſzawſzy to/ byli rozſiekáni w ſerczoch ſwoich [dissecabantur cordibus suis PolAnt Act 7/54; byli przerzynani na ſercach ſwoich MurzNT]/ á zgrzytáli nań zębámi ſwemi. RejPos 22v.
a.
Pozbawiony życia, zabity przez posiekanie na kawałki przy pomocy ostrego narzędzia (7):
Fredruſz [...] tám miedzy Tátary rozſiekan s krzykiem á z żałośćią więźniow BielKron 418;
A Gdy rzecży ſwey dokońcżył Achior/ tedy lud wſzytek [...] y wſzyſcy mieſzkáiący nád morzem/ y zkráin Moábſkich mowili by był rozſiekan [ut interficerent eum] bo ſię nie boimy Izráelitow BudBib Iudith 6/1[5/26].rozsiekany czym (1): Rozśiekány żelázmi. SkarŻyw 553 marg.
W połączeniach szeregowych (3): ktorzy byli Tárgáni/ śćináni/ bitzowani/ doſwiádtzáni/ niektorzy w okowách y w ćiemnicách wſadzáni/ kámionowáni/ roſśiekani/ od mietzá ſtráceni KrowObr 60; BiałKat 26; Ieden [wyznawca Chrystusa] wiśiał zá nogi/ á podeſpod ogień nániecony ćierpiał: drugi na cżterzech palách rozbity/ drugi piłą przetárty/ drugi rozśiekány leżał SkarŻyw 441.
Szereg: »rozsiekany i zabity« (1): á wkrotce vſłyſzał/ iſz [...] oná iego páni ſzkárádzie rozśiekána y zábita ieſt. SkarŻyw 509.
2. Rozdzielony [na co] (1): Haeretycy iáko pśi iádowići, zli robotnicy, ná rozmáite ſekty rozśiekáni. WujNT 689 marg.
Synonim: 1. rozcięty.
Cf ROZSIEKAĆ, ROZSIEKAĆ SIĘ
MN