[zaloguj się]

PODSZCZUĆ (1) vb pf

Fleksja

inf podszczuć.

stp, Cn, Linde brak.

Podjudzić, podburzyć [kogo na kogo]: Frigida substantive et absolute positum cui subauditur aqua, Wodá źimna. Inde frigidam suffundere, Poduſzczić Podſzczuć kogo ná drugiego. Mącz 137b.

Synonimy: podburzyć, poduszczyć, podżec.

Formacje współrdzenne cf SZCZWAĆ.

KW