« Poprzednie hasło: [POGŁADZIĆ SIĘ] | Następne hasło: POGŁASKANIE » |
POGŁASKAĆ (4) vb pf
o oraz drugie a jasne; -głå- (3), -gła- (1); -głå- Mącz (2); -głå- : -gła- RejZwierc (1:1).
inf | pogłåskać |
---|
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | pogłåszcz |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bym pogłåskåł |
inf pogłåskać (2). ◊ fut 2 sg pogłåszczesz (1). ◊ imp 2 sg pogłåszcz (1). ◊ [con 1 sg m bym pogłåskåł.]
Sł stp brak, Cn s.v. pomusnąć, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.
pogłaskać kogo, co (żywotne) (3): Abowiem táki máło nie ieſt podobien ku onemu pſu/ kthoremu chociay nogę przetrąćiſz á potym go pogłaſzcżeſz á kęs chlebá mu porzućiſz/ álić ſie on znowu płáſzcży á lezie mardáiąc ogonem do ciebie. RejZwierc 92, 146v; [Non poſſum pati quin caput tibi demulceam. Nie mogę ſie odiąć ábym ćie nie pogłaſkał. TerentMatKęt H5v]. Cf Zwrot.
Formacje współrdzenne cf GŁASKAĆ.
Cf POGŁASKANIE
MP