[zaloguj się]
[pdf]

POGROMIONY (3) part praet pass pf

pogromiony (2), pogromion (1).

Pierwsze i drugie o jasne, trzecie z tekstu nie oznaczającego ó.

Fleksja
sg
mNpogromi(o)n nN
A Apogromion(e)
pl
N m pers pogromieni
subst pogromion(e)

sg m N (praed) pogromi(o)n (1). ◊ [n A pogromion(e).] ◊ pl N m pers pogromieni (1). subst pogromion(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: pogromiony od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Którego pokonano, któremu zadano klęskę (3): tedy té wſzytkié oſoby [...]/ od których ſą pogromieni/ vchwałą Séymu ninieyſzégo [...] wolne czyniemy. SarnStat 439; [StryjKron 222].
Wyrażenie: »na głowę pogromiony« (1): A ták ty dwie woyſká Moſkiewſkie [...] w ten czás dziwną mocą Bożą y dzielnością Litewſką były roſpraſzone/ á drugie ná głowę pogromione y pobite StryjKron 772.
Szereg: »pogromiony i pobity« (1): StryjKron 772 cf Wyrażenie.
Przen (1): Ten ná dole coś widzyał/ to ieſt Lucyper on/ Co dla pychy ná gorze był márnie pogromion. RejWiz 169.

Synonimy: pobity, pokonany, porażony, zwyciężony.

Cf POGROMIĆ

JDok