[zaloguj się]
[pdf]

POKALAĆ SIĘ (5) vb pf i impf

pf (4), impf (1); pf [praet, [fut 3 pl]], con, impf [praes 3 sg].

się (4), sie (1).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); -kå-, [-ka-].

Fleksja
praet
pl
3 m pers pokålali się
conditionalis
sg
3 n by się pokålało

praes i fut 3 sg pokåla się (1). ◊ [fut 3 pl pokalają się.] ◊ praet 3 pl m pers pokålali się (3). ◊ con 3 sg n by się pokålało (1).

Si stp s.v. pokalać, Cn brak, Linde XVI w. s.v. pokalić.

1. (Za)brudzić się, zanieczyścić (zanieczyszczać) się, (s)plamić się [czym] (1): ſzwyatloſzcz yeſt nyezmyenney czyſtoſzczy bo ſyą nyepokala ſmrodem PatKaz III 87.

[W porównaniu: Nieznáć było gdzie Hetman/ abo gdzie paniątko/ Pokalali ſie błotem/ iak lećie prośiątko RymszaDeket 37.]

2. Splamić się grzechem, zhańbić się, zbezcześcić się; contaminare se PolAnt; inquinari Vulg (4): áby ktory korzeń gorzki wzgorę wyraſtáiąc nie przekażał/ á przezeń wiele ſię nie pokaláło. WujNT Hebr 12/15.

[pokalać się czym: ábowiem im będą [ofiary] pocżytháne iako chleb płácżących/ kthorym ći co go ieść będą pokáláią ſię BibRadz Os 9/4 (Linde s.v. pokalić).]

pokalać się z kim [zawsze przekład tego samego tekstu] (3): RejAp 117; Cić ſą ktorzy ſię nie pokaláli z niewiáſtámi; bo ſą pánnámi WerKaz 293; WujNT Apoc 14/4.

Synonimy: 1., 2. pomazać się; 1. ubrudzić się, ubrukać się, zbrukać się; 2. oszpecić się, pokazić się.

Formacje współrdzenne cf KALAĆ.

MZ