[zaloguj się]
[pdf]

POKARANIE (16) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
sg
N pokårani(e)
G pokåraniå
D pokåraniu
A pokårani(e)
L pokåraniu

sg N pokårani(e) (5). ◊ G pokåraniå (5). ◊ D pokåraniu (1). ◊ A pokårani(e) (4). ◊ L pokåraniu (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Ukaranie (15):

pokaranie czego [= za co] (1): Krześćiánow nád żydy obowiązek/ y przeſtępſtwá pokaranie. PowodPr 27 marg.

a. W stosunkach między Bogiem a człowiekiem: wymierzenie sprawiedliwości za grzechy, doświadczenie (14): Bo áczkolwiek iákie pokaránie od ćiebie przypádnie ná mię niemogę tego ináczey rozumieć/ iedno iżem ie ſluſſnie záſlużył zá ſpráwiedliwoſćią twoią RejPs 181; PowodPr 18.

pokaranie kogo (7): LubPs H marg; BibRadz Act 12 arg; RejAp 137; Przez cżterdźieśći lat byłem bliſki (do pokaránia) narodu tego LatHar 16, 738 marg; WujNT 51; PowodPr 17.

pokaranie czego [= za co] (4): Adam [...] ieſt ná pokaránie przeſtępſtwá ſwego náwiedzony. LatHar 55, 119, 181. Cf »pokaranie grzechow«.

pokaranie czym (1): A zażby im dáleko więcey nie dopuśćił był [...] iáką znácżną cudową plagą pokaránia CzechEp 28.

Wyrażenia: »doczesne pokaranie« (1): Docżeſne pokaránie wiernego obráca ſie w rádość wiecżną. LubPs H marg.

»pokaranie grzechow« (1): iż tego [frasunków] potrzebá ludźiom: álbo dla pokaránia grzechow ich/ [...] álbo dla wſtawienia imieniá Bożego w nich LatHar 577.

2. Pohamowanie, powściągnięcie [czego] (1):

W połączeniu szeregowym (1): wezmi przed ſię [...] cżąſtkę hiſtoryey/ álbo náuki iákiey [...]: rozbieráiąc z pilnośćią/ co [...] álbo z ſtrony grzechow obrzydzenia/ vwárowánia/ pokaránia/ álbo z ſtrony innych tákich náuk przekłáda y podáie. LatHar 665.

Synonimy: 2. pohamowanie, powstrzymanie, powściągnienie, uskromienie.

Cf POKARAĆ

MZ