[zaloguj się]
[pdf]

POKĄSAĆ (11) vb pf

pokąsać (10), pokusać (1); pokąsać : pokusać RejPos (4:1).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
inf pokąsać
praet
sg pl
3 m pokąsåł m pers
f m an pokusali
conditionalis
pl
3 m pers by pokąsali

inf pokąsać (1). ◊ fut [3 sg pokąså.] ◊ 3 pl pokąsają (1). ◊ praet 3 sg m pokąsåł (1). ◊ 3 pl m an pokusali (1) [cum N pl: wężowie]. ◊ con 3 pl m pers by pokąsali (1).

Sł stp: pokąsać a. pokęsać, Cn brak, Linde bez cytatu.

Pogryźć, zadać rany zębami [kogo, co] (11):
Zwrot: »języki sobie pokąsać« (1): A mogłby to káżdy ſnádnie rozeznáć/ że iuż bárzo przygryźli tych ięzykow ſwoich/ á ſnadźby lepiey áby ie ſobie do końcá pokąſáli niźli imi máią ták hárcowáć RejAp 136v.
Przen (6): [Wiedzćieſz/ co doſtawaćie bogáctwá zdrádliwie/ Ták wam też chćiwość głowę pokąſa ſtráſzliwie. KmitaŻyw Bv.]
a) O czarcie i nieprzyjaciołach (6): RejAp 100; Tu iuż wieſz/ [...] iż ieſt ſtárta głowá onego okrutnego wężá/ ktory ieſzcże w Ráiu pokąſał przodki náſze RejPos [108]v, [154], [226].

pokąsać czym (2): ktorym [wąż, tj. czart żądłem] záráźił á pokąſał ieſzcże w Ráiu przodki náſze RejPos 326v. Cf Zwrot.

Zwrot: »zębami pokąsać« (1): A potym weſołym ſercem będziem ſpiewáć s tymże Dawidem [...]/ dziękuiąc Pánu ſwemu/ iż on ſam racżył pothrzeć á pogromić wſzytki ſprzećiwniki náſze/ á wyłamać im racżył iáko lwom ony ſrogie zęby ich/ ktoremi nas pokąſáć chcieli. RejZwierc 265v.
a. Zagryźć wiele [kogo, co (żywotne) (pl)] (4): BierEz K3; Ieſtechmy by Ogárzy gdy ná źwirz wpráwiáią/ Kiedy miáſto Záiącá świnie pokąſáią. RejWiz 65; IEdney pániey pokąſał/ Wilk w oborze Owce RejFig Bb3; gdyż wieſz co zá pomſtę wzyął Saul/ [...] ábo żydowie ná puſzcży/ ktore wężowie ogniśći pokuſáli RejPos 89v; [gdy zákręći wiátrem od morzá pulnocnym [czart Odmieniec]/ miedzy dobytkiem prętko ſię odmieni/ będzie ze zdrowego chore/ [...] przeto mowią wilkołek pokąſał owce PostępekPrCzart 68v].

Formacje współrdzenne cf KĘSAĆ.

Cf POKĄSANY

IK