[zaloguj się]
[pdf]

POLIGONOS (2) sb m

poligonos (1), poligonus (1) FalZioł (1:1).

Tekst nie oznacza ó.

Fleksja
sg
N poligonos
inne sg N a. A - poligonus

sg N poligonos (1). ◊ N a. A poligonus (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

bot. Roślina roczna z rodziny rdestówatych (Polygonaceae) (2):
a. Polygonum aviculare L.; rdest ptasi (1): DIaſcorides piſze otim zielu: ktore poligonus zowie/ ieſt ziele maiącze cienkhie rożdże á barzo ſękowate/ kthore ſie na ziemi ſciele/ liſt rucie podobny iedno iſz przedługowaty á miękki/ naſienie ma doſić iakmiar przi każdim liſtecżku FalZioł I 115a.
b. Equisetum sp.; skrzyp, bylina z rodziny skrzypowatych (Equisetaceae) podtypu rodniowców (Archegoniatae) lub Hippuris vulgaris L.; przęstka pospolita, bylina z rodziny przęstkowatych (Hippuridaceae) (1):
Zestawienie: »poligonos samica« (1): Ieſth theż drugie ziele Poligonos ſamicza kthore roſcie iakoby zbło wydłubane w posrzodku á ſękhowathe przy ktorych ſękoch roſzcżki wyraſtaią drobne/ á na nich liſtetzki drobne iakoby na choijnie FalZioł I 115a.

Synonimy: a. krwawnik, podrożnik, sporysz, »wroble języczki«.

Cf POLIGONIJUM

EB