[zaloguj się]

[POŁKORCZEK sb m

połkorczek a. pułkorczek.

Fleksja

N pl półkorczki.

stp, Cn, Linde brak.

Naczynie i miara pojemności równa połowie korca równej miary, tj. z powierzchnią wyrównaną do linii brzegów: Tego słodu przychodzi do roku równej miary kor[ców] 486 1/2, a 4 półkorczki, co miarę jemi oddawają, czyni 1 kor. wierzchowaty, co uczyni wierzchowatych kor. 243 i quarta 1. LustrWpol II 133.

Cf POŁ »puł korca«, POŁKORCA, [POŁKORCZAK], [POŁKORZEC], POŁUKORCA, [PUŁKORCZE]]

MFr