« Poprzednie hasło: [PUŁKORCZAK] | Następne hasło: [PUŁKORCZEK] » |
[PUŁKORCZE sb n
pułkorcze, połkorcze a. pułkorcze.
o prawdopodobnie jasne (tak w korzec); e prawdopodobnie pochylone (tak w puł-(poł-)...-’e, np. połhatłasié); w poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).
sg | pl | |
---|---|---|
N | pułkorczé | |
A | pułkorczé | pułkorcz(a) |
I | pułkorczym |
sg N pułkorczé. ◊ A pułkorczé. ◊ I pułkorczym. ◊ pl A pułkorcz(a).
Sł stp: połukorcze (?), Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów): półkorcze.
pułkorcze czego: A wykopałem [tj. nabyłem] ią [niewiastę] ſobie zá pietnaśćie ſrebrnych/ y korcem ięcżmieniá/ y pułkorcżym ięcżmienia [dimidio coro hordei]. Leop Os 3/2 (Linde); LustrPłoc 1565/26, 1572/197.
W przeciwstawieniu: »połkorcze ... cały korzec«: Przed tą daniną dawali od całego słodu półkorcza [może błędnie zam. półkorcze] wirzchowate, a teraz po daninie dawają cały wirzchowaty korzec LustrKrak II 42.
»pułkorcze rowne«: Od każdego słodu, w którym jest kor. 12 miary wierzchowatej, dawają do zamku 2 półkorczaki słodu równej miary, a od 6 kor. półkorcze równe. LustrWpol II 133.
»pułkorcze wi(e)rzchowate (miary [jakiej]), wierzchowatej miary [jakiej]«: LustrKrak II 42; iż piwowar każdy [...] ma pierwej oddać słodowe miary w dworze, to jest od 8 kor. słodu – półkorcze wierzchowatej miary gąbiński i 3 gr pieniędzy. LustrRaw 1564/137; od tych 8 kor. bierze młynarz 4 miary słodu wierzchowate, które półszósty miary czynią, półkorcze też wierzchowate. LustrMaz II 58; Jest ten obyczaj w Płonsku, iż piwowarowie tylko 6 kor. pszenice polewają na słód [...], od których 6 kor. dają półkorcze słodu wierzchowate miary płońskiej. LustrPłoc 1565/26, 1572/197.
Cf POŁ »puł korca«, POŁKORCA, [POŁKORCZAK], [POŁKORCZEK], [POŁKORZEC], POŁUKORCA]
MFr