POŁOW (8) sb m
Pierwsze o prawdopodobnie jasne, drugie pochylone (tak Cn); -łow- prawdopodobnie jasne (tak w łow-).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
połów |
|
G |
połowu |
|
D |
połowu |
|
A |
połów |
połowy |
L |
połowie |
|
sg N połów (1). ◊ G połowu (2). ◊ D połowu (1). ◊ A połów (2). ◊ L połowie (1). ◊ pl A połowy (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.
1.
Łowienie ryb;
captura piscium Vulg, Cn; captus piscium, piscatus bonus Cn (8):
SkarŻyw 596;
rzekł [Chrystus] do Symoná: Záiedź ná głębią/ á zapuśććie śieći wáſze ná połow. WujNT Luc 5/4.
Wyrażenie: »połow ryb« (1): Abowiem go było zdumienie ogarnęło/ y wſzytkie co przy nim byli/ z onego połowu ryb/ ktory poimáli. WujNT Luc 5/9.
Przen (5):
a)
Pozyskanie chrześcijaństwu zwolenników, wiernych (4):
[św. Piotr] wodzem ná łowieniu duſz ludzkich/ ſzczęśliwy ná połow SkarŻyw Oooo2b.
połow czyj [= kto łowi] (1): Ták świętym pożytecżnym káznodzieiom ſzcżeśćił/ połowy ich Pán Bog: iſz ták wiele ryb zágárnąć mogli. SkarŻyw 312.
połow czyj [= kogo się łowi] (2): Widząc ten cud Piotr/ á ieſzcże táiemnice iſz ſię to o ludzkim połowie dawáło znáć nierozumieiąc/ vpadł do nog Iezuſowi z przeſtráchu y zdumienia SkarŻyw 596. Cf Wyrażenie.
Wyrażenie: »połow duszny« (1): powiedział mu [Barnabasz św. Pawłowi] o zyſkownym bárzo kupnie y o pogodzie do połowu duſznego w przednim mieśćie Antyochiey SkarŻyw 536.
b) Zawładnięcie człowiekiem przez szatana [czyj] (1): gdyż to ieſt pewny połow dyabelſki/ do opilſtwá káżdego cżłowieká naprzod przywodźić/ á potym go do dźiwnych rzecży domieśćić. WerGośc 228.
2. [To, co zostało złowione, upolowane [czyj]: Ezau był łowcem/ á Iákob oracżem. Ezaego bárziey miłował oćiec/ przeto iſz pożywał połowu iego SkarŻyw 344.]
Synonimy: 1. łapanie, łow, łowienie.
Cf [POŁOWIE], 1.
[POŁOWIENIE], 2.
POŁOWKA
LWil