« Poprzednie hasło: [POMIERNE] | Następne hasło: POMIERNIK » |
POMIERNIE (75) av
o oraz oba e jasne.
comp pomierniéj (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
W połączeniach szeregowych (20): RejZwierz 142v; Cżemu thego nie weźmieſz przed ſię/ iż cie Pan o to káráć niechce/ ieſli pomiernie/ pobożnie/ z miłoſierdzyem bliźniego/ á z boiáźnią Páná ſwego/ będzieſz vżywał tych ſwieckich dobr iego RejPos 163, 165, 185, 185v, 220, 318v; Bo iáko choremu od zdrowych pothraw brzuch ſie nádmie/ álbo ſie to w guzy obroći/ tákże też ten/ choć mu to dobrodzieyſtwo ſmákuie á wzmoże ſie s tego/ tedy tego pobożnie/ pomiernie á poććiwie nigdy nie vżywie RejZwierc 98; Ale gdyby też pomiernie/ poććiwie/ pobożnie/ á ſkromnie cżáſow ſwych vżywał/ tedyby y roſkoſznie żyw był RejZwierc 157, 14, 32v, 34v, 60, 69 (12); WerGośc 262.
W charakterystycznych połączeniach: pomiernie bogacić się, brać targowe, cieszyć się, opatrować, płacić, pobiegać, pomścić się krzywdy, postanowić, powiedać, przestrzec, siedzieć, sprawować [co], szafować [czym], szukać [czego], wzgardzić, żywić; pomiernie ozdobiony.
»pomiernie zachowywać się, sprawować się« (2:2): ieſli ſie pomiernie/ á ſpráwiedliwie/ á wedle powinnośći ſwey záchowywáć będzyeſz przed oblicżnoſcią Páná tego/ tedy iuż ſie nam pewnie á iáwnie vkázáłá ſwięta łáſká iego RejPos 220; RejZwierc 32v, 156v; Ano święći przodkowie [...] pátrz iáko pięknie/ trzeźwie/ pobożnie/ á ná wſzem pomiernie żyli/ y ná wſzem ſię ſpráwowáli WerGośc 262.
»pomiernie żyć« [szyk zmienny] (7): A ták toć známionuią ty trochá rybek ktore tu Ewányeliſtá wſpomina/ áby káżdy z nas vſtáwicżnie żył pobożnie/ pomiernie/ pocżćiwie na tym ſwiecie: á nie ociążał tego márnego oſłá ſwoiego obżárſtwem á opilſtwem RejPos 185; Zywąc ná ſwiecie pomiernie/ Obchodząc ſie s káżdym wiernie/ Ten może rzec żem dobrze żył/ Y poććiwiem cżáſy ſtrawił. RejZwierc [233], 34v, 60, 238v; WerGośc 262; Możeſz zbáwienia doſtáć/ żyieſzli pomiernie/ Służyſzli bez łákomſtwá oycżyznie ſwey wiernie. KlonWor 14.
»pięknie a pomiernie« (1): Bo ieſli mu winſzuią zá zwycięſtwo/ tedy pięknie á pomiernie powieda/ iż nie ia ále Pan Bog tho ſpráwić raczył. RejZwierc 144. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pobożnie, pomiernie« (1): Albo ſie náucży z Arytmetyki iáko czudze tyſiące rozmierzáć/ á ſwoiey trochy rozmierzyć nie vmie/ iákoby iey pobożnie/ pomiernie vżił wedle ſtanu ſwego. RejZwierc 14. [Ponadto w połączeniach szeregowych 1 r.]
»poczciwie, (a) pomiernie« [szyk 4:3] (7): OPaleńſkie ty s przodkow/ zá ſkąpe miewáli/ Aleby tym dzieſieyſzym/ w tym krzywdę dzyáłáli. Vżywáią ſwych cżáſow/ pocżćiwie/ pomiernie/ Dosyć cżyniąc ſwym ſtanom/ s káżdym ktemu wiernie. RejZwierz 70v; RejAp 153; RejPos 219v; A ieſlibyś też miał s kim iákie iuż beſpieczne á prawdziwe towárzyſtwo/ toś iuż tám winien pomiernie á poczćiwie przeſtrzedz go w thym coby ſie ludziom do niego nie podobáło RejZwierc 25v, 74, 105v, 139. [Ponadto w połączeniach szeregowych 13 r.]
»pomiernie a (z) roztropnym obaczeniem (a. uważeniem)« (2): Tákze też záſię ſą y złe rzeczy ná ſwiecie/ ále kto ich pomiernie á z roſtropnym obaczeniem vżywa/ tedy nic nikomu ſzkodzić nie mogą. RejZwierc 71v, 25v.
»pomiernie a rozmyślnie (a. z rozmysłem)« (2): RejWiz 19v; Bo bez wzruſzenia iádowitego gniewu może ſie poććiwy cżłek pomiernie á rozmyſlnie krzywdy ſwey pomśćić RejZwierc 76v.
»skromnie (a. w skromności) a pomiernie« [szyk 1:1] (2): RejWiz 73; Tu rozumiey coć tu Pan okázowáć racży/ iż chce ábyś ná they drodze ſkromnie á pomiernie záwżdy vżywał żywotá ſwego RejPos 185. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
Synonimy: 1. dobrze, miernie, powściągliwie, skromnie, umiarkowanie; a. łagodnie.
Cf NIEPOMIERNIE
MN