[zaloguj się]
[pdf]

POMUSKAWAĆ (1) vb imp

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a pochylone, drugie jasne.

Fleksja
inf pomuskåwać

[inf pomuskåwać.] ◊ part praes act pomuskając (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Lekko dotykać, głaskać (1):

pomuskawać czego (1): KSiądz ſie ieden ponęćił choć mu nie kazáli/ Siadáć s krolem do ſtołu/ ácż ſie drudzy ſmiali. Krol ſie potym vmyie/ á kſiądz też do wody/ Y krocży potym zá ſtoł pomuſkáiąc brody. RejFig A3.

[pomuskawać co: gdy go [krogulca] gniewnego iż śię miece na ręce abo ná żerdźi/ albo gdyby się zwieśił z grzędy/ ma go znienagłá podnosić głaſkać pomuſkáiąc piorká Cresc 1571 616.]

[Przen: Pobłażliwie traktować: A nie thylko muśi oſtrze piſáć ná fałſzyrze/ heretyki vporne/ to co ieſt iáwna prawdá/ ále y ná grzeſzniki wſzelkie poſpolitego ludu/ bo prożno pomuſkawáć. GilPos 177 (Linde).]

Synonimy: gładzić, głaskać.

Formacje współrdzenne cf MUSKAĆ.

JR