Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PONĘKAĆ]

Następne hasło: [PONĘKANY] »

[PONĘKANIE sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja

	sg
D	ponękaniu
I	ponękanim

sg D ponękaniu. ◊ I ponękanim.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. ponękać.

Znaczenia

1. [Ponaglenie, popędzenie]
2. [Namowa, rada]

1. Ponaglenie, popędzenie:

Wyrażenie przyimkowe: »za ponękanim«: Zdrowe á cżerſtwe woły ztąd poznáć/ gdy śię zá ponękánim álbo vderzenim hnet ruſzą Cresc 1571 554 (Linde s.v. ponękać).

2. Namowa, rada [czyje]: ad suggestionem Balaam ku ponekanyv. ku ſpodvſzczenyv baalamowego TomZbrudzBrul Num 31/16.

Synonimy: 1. ponukanie; 2. namowa, poduszczenie, rada.

Cf [PONĘKAĆ]]