[zaloguj się]
[pdf]

PONUKANIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

sg [G ponukani(a).] ◊ A ponukani(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. ponukać.

Pobudzenie, zachęta:

ponukanie do czego: KlonWor 8 cf Szereg.

Szereg: »podniata i też ponukanie«: Ale chwalą ſzálbierſtwo/ łeż y oſzukánie/ Do niecnoty podniátę y też ponukánie. KlonWor 8.
[Wyrażenie przyimkowe: »bez ponukania« = dobrowolnie:
~ Szereg: »bez ponukania, sam z dobrej woli«: Po obiedzie bez ponukania sami z dobrej woli szliśmy rąbić drew. AktaSynod I 89. ~]

Synonimy: podniata, ponękanie.

Cf PONUKAĆ

DDJ