[zaloguj się]
[pdf]

PONUKAĆ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
indicativus
praes
sg
2 ponukåsz
3 ponukå

praes 2 sg ponukåsz (1). ◊ 3 sg ponukå (1). ◊ [part praes act ponukając.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia
Pobudzać, zachęcać (2):

ponukać kogo (1): [A tu Janczary jedni drugie pomykając [błąd zam. ponukając] lazą [na mury] PamJancz 155]. Cf ponukać kogo ku czemu; Zwrot.

ponukać kogo ku czemu (1): LubPs T3 cf Szereg.

ponukać czym (1): [posłowie mowili do króla, że ich przed niesprawiedliwą jurysdykcyją kościelną nie broni] A owszem otuchą niemałą winę narodowi naszemu żadnym prawem niewłożoną nowo imo zwolenie nasze wkładając ponukasz, odmiatując na stronę prośby pokorne w tym nasze Diar 88.

[Zwrot: »ponukać po sobie [kogo]« = zachęcać własnym przykładem: Gdy beło po obiedzie, x. senijor szedł ku pracy domowej, ponukając po sobie też Zygmunta, ale Zygmunt, który się robić nie nauczeł, niechając wszego szedł na zamek [...] a tam odpoczywał. AktaSynod I 93.]
Szereg: »pobudzać a ponukać« (1): A ták tu nadobnie káżdego wiernego pobudza á ponuka ku chwale Bożey LubPs T3.

Synonimy: incytować, pobudzać, pociągać, poruszać, przywodzić, skłaniać, zapalać.

Cf PONUKANIE

DDJ