[zaloguj się]

PONOWIAĆ (1) vb impf

Fleksja

part praes act ponowiając.

stp, Cn, Linde brak.

Sprawiać, aby to, co minęło lub mija, zaistniało od nowa, wznawiać [co]: y mi thes the braczką przyazn ponowyayacz wedle ſtarago obiczaya y ſwoy lyſth dalyſmi y dayem pod zlothą pyeczeczią naschą. LibLeg 10/95v.

Synonim: przywracać.

Formacje współrdzenne cf OBNOWIĆ.

Cf PONAWIAĆ, PONOWIANY

LW