[zaloguj się]
[pdf]

OBNOWIĆ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w ob- oraz nowy).

Fleksja
inf obnowić
praet
sg
3 m obnowił
imperativus
sg
2 obnow

inf obnowić (1). ◊ praet 3 sg m obnowił (1). ◊ [imp 2 sg obnow.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Kalka z grec. ᾽εκαινίζω, lat. encaenio (2):
1. Zapoczątkować, stworzyć coś nowego [co komu przez co] (1): [Mamy] wolność weśćia do przybytkow świętych/ przez kreẃ Chriſtuſową/ tą drogą ktorą nam obnowił świeżą y żywą [initiavit nobis viam novam et viventem Vulg Hebr 10/20; tą drogą ktorą on nam zácżął nową/ y żywą Leop]/ przez zaſłonę/ to ieſt/ przez ćiáło ſwoie NiemObr 84.
a. [O obrzędach związanych z poświęceniem nowo wprowadzonego przedmiotu kultu: Y posłał Newuchad-necar krol áby zebrano kśiążętá/ [...] y wſzytki możne wkráinach/ żeby przyſzli obnowić obraz [ut venirent ad dedicationem imaginis]/ ktory był podniosł krol Newuchad-necár. BudBib Dan 3/2 (Linde).]
2. Zadedykować, poświęcić komuś dzieło literackie [co] (1):

obnowić komu (1): vmyśliliſmy te święte kśięgi znowu przełożone/ [...] Wáſzey K: M: pánu ſwemu miłośćiwemu offiarowáć/ obnowić/ y pod miłośćiwą a łáſkáwą obronę poddáć. BudBibKaw A3v.

W połączeniu szeregowym (1): BudBibKaw A2v cf obnowić komu.

[Zwrot: »[czyim] imieniem obnowić«: to imię Theophilus ieſt właſne imię iednego znácżnego Páná/ ktorego imieniem Lukaſz Ewángeliſtá oboie Kśięgi ſwe obnowił? BudUrzęd 80.]
3. [Odnowić, odświeżyć [co]: Innova signa ⟨et⟩ immuta mirabilia/ obnow ſnamÿona. a przemÿen dzyvy TomZbrudzPeryk Eccli 36/6.]

Synonim: 2. przypisać.

Formacje współrdzenne: odnowić, odnowić się, ponowić, ponowić się, wznowić, wznowić się, znowić; obnawiać, odnawiać, odnawiać się, ponawiać, ponawiać się, wznawiać, wznawiać się, znawiać; znowiać; odnowować.

Cf OBNOWIENIE, [OBNOWIONY]

MC