[zaloguj się]
[pdf]

POPADNIENIE (2) sb n

o, a oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
N popadnieni(e)
I popadnienim

sg N popadnieni(e) (1). ◊ I popadnienim (1).

Sł stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. popad.

1. Poniesienie, doznanie czegoś [czyje] (1):
Wyrażenie: »popadnienie szkody« (1): Tho známię záprawdę vpádku żywotá mego ieſt/ y wſzyſtkiego páńſtwá Perskiego popádnienie ſzkody [et totius imperii Persarum detrimentum] HistAl F3.
2. Ostry atak choroby (1): Ná ograżkę źimną álbo gorącą/ ktora Czwartégo dniá przychodźi: [...] rzecznych ráków z oliwą nátłucz á z wodą y z pieprzem/ á thym przed popádnienim chorégo pomázuy. SienLek 142.

Synonimy: 1. doświadczenie, doznanie.

Cf 1. POPAŚĆ

MN