[zaloguj się]
[pdf]

POPROSTY (2) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz prosty).

Fleksja
sg
mNpoprosty fN
G Gpoprost(e)j

sg m N poprosty (1). ◊ f G poprost(e)j (1). ◊ [G m a. n poprost(e)go.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Zwyczajny, pospolity (1): Ocyec yeſli życży ſynowi pokoyu á wcżáſu/ lepyey nyechay mu po proſtey formy żonę yedna/ niż kyedy bárzo głádkyey. GliczKsiąż P8v.
2. Nieuczony (1): Ale o thym ich zuchwálſtwye á lotroſtwye nikt nie vmye lepyey powyedzyeć/ yáko yeden Rurał poproſty/ ktori yáko mowyą w ogroycu máło co przebywał. GliczKsiąż H7v.
*** [Bez wystarczającego kontekstu: Doctrina communis est et clara {(Poproſzthego)} Glosy III nr 116/1.]

Synonimy: 1. pospolity, zwyczajny, zwykły; 2. niećwiczony, nieuczony, prosty.

MC