PORADNY (20) ai
o jasne; -a-, [-å-].
comp poradniejszy (2); -ejszy (1), -(e)jszy (1).
Fleksja
sg |
m | N | poradny |
f | N | porådnå |
G | poradn(e)go |
G | |
A | poradniejsz(e)go |
A | |
I | poradniejszym |
I | |
pl |
G |
poradnych |
A |
m pers |
poradné |
sg m N poradny (14). ◊ G poradn(e)go (1). ◊ A poradniejsz(e)go (1). ◊ I poradniejszym (1). ◊ [f N porådnå.] ◊ pl G poradnych (2). ◊ A m pers poradné (1).
Składnia comp: poradniejszy niż kto (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVIII w. (SkarŻyw 1,283 wstawka z wyd. XVIII w.; wyd 1.: porządny).
1.
Umiejący dobrze radzić, wspierający radą, roztropny;
consiliarius Mącz, PolAnt, Cn; consiliosus, consultus Calep, Cn; compos consilii, fortis consilio Mącz; auxiliarius, consilii plenus, compos rationis, consultorius Cn (17):
[Ezop mówi do króla] ia nikomu nie ſzkodzę/ A to iedno ludziom rádzę: Co by było cnotliwego/ Ich żywotu przygodnego. Krol ſie tym ſłowom dziwował Miłośierdzie mu vkazał. Rzekąc mu żywotáś godny/ Kiedyżeś táko porádny. BierEz F2v;
Excellere consilio, Porádnieyſzim być. Mącz 46b,
62c,
63c [2 r.],
320a;
HistRzym 31v;
Bo kiedy ten [Tesarowski] przybędzye ku pomocy komu/ Miewa drugi to mi wierz doſyć z nim gomonu/ Zárazby go Troiánie wzyęli zá ſtárſzego/ Mieliby á niż Hektor to porádnieyſzego PaprPan L3v;
SkarŻyw 411;
Consultus – Vmieiąci poradzic. Mądry, poradny. Calep 247a,
246b;
SarnStat 196;
[Vpada lud kędy nie máſz rády/ ále ſie thám dobrze dzieie gdzie ieſt wiele ludźi porádnych BibRadz Prov 11/14 (Linde)].
[poradny komu w czym: Priamus Krol przyzwolił ná to/ ſpodzyewáiącz ſie thego/ żeby Wenus Alexándrowi miáłá pomagáć/ á we wſzytkim poradna być. HistTroj B8v.]
Wyrażenie: »mąż poradny« (1): A oto Simon brát wáſz/ wiem że ieſt mąż porádny [vir consilii) Leop 1.Mach 2/65; [potym żyw był ſyedmdźyeſyąt lat mąż dobry y porádny JanKoszŻyw G3; HistTroj E8v].
a. W tłumaczeniu przymiotu Boga (1): Dźiećiątko národźiło ſię nam: á Syn dány ieſt nam: y będźie nazwáne imię iego/ dźiwny/ porádny [consiliarius Vulg Is 9/5]/ Bog mocny/ Oćiec wieku przyſzłego/ Kśiążę pokoiu. LatHar 553 [przekład tego samego tekstu] [BiałPos 67 (Linde)].
b.
W funkcji rzeczownika (3):
Tylko dla pychy wzruſza ſpor (hárdy/) záś v porádnych (ieſt) mądrość. BudBib Prov 13/10;
Rathgeber. Porádny. Suadens, suasor. Calag 385a.
W połączeniu szeregowym (1): napirwey wyymę z niego mocnego/ mądrego/ porádnego/ prawdziwego/ ſpráwiedliwego/ ná twarzy y ná wſzech ſpráwach pocżćiwego: á niewieſciuchow/ á ludzi nikcżemnych náſádzę ná mieyſcá ná ich RejZwierc 40v.
2.
Będący środkiem zaradczym, pomagającym (2):
Wyrażenia: »poradne lekarstwo« (
1):
ty [czcze sadzele] zá długie czáſy niemogą być goioné/ bes oſobliwych porádnych lekarſtw/ ták iż niektorym áż do śmierći trfáią. SienLek 126v.
»poradny obyczaj« (1): Hortativus, Ut genus hortativum, Porádny obyczay. Mącz 158d.
3.
Będący skutkiem zastanowienia, rozwagi (1):
Szereg: »rozmyślny i poradny« (1): Nie gniewa ſie Miſthrz ná dziecię/ á wżdy mu cżáſem miotełką wytnie: [...] Tákże y z nieprzyiacielem gniew muśi być/ ále rozmyſlny á porádny gniew. RejZwierc 76v.
Synonimy: 1. rozważny; 2. pomocny; 3. rozmyślny.
MN