« Poprzednie hasło: PORADNY | Następne hasło: PORADOWANIE » |
PORADOWAĆ SIĘ (3) vb pf
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ować); oba a jasne.
inf | poradować się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | poradowåł się |
imperativus | |
---|---|
pl | |
1 | poradujmy się |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by się poradowåł |
inf poradować się (1). ◊ [praet 3 sg m poradowåł się.] ◊ imp 1 pl poradujmy się (1). ◊ con 3 sg m by się poradowåł (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII w.
paradować się z czego (1): SkarKaz 244a; [Bo nam nie jest nic milszego, jedno żebyźmy co najprędzy mogli widzieć dobre zdrowie K.J.Mci, pana naszego, i z niego się poradować. DiarPos 99; [Starościc naigrawał się z Panny św.] I wſzedł ieden z młodzieńcow ktory z nim więtſze towárzyſtwo miewał/ áby ſie porádował z nágráwánia iego WujPosŚw 1584 I 136 (Linde)].
poradować się komu, [czemu] (2): GórnDworz K8; My też poráduymy ſię Pánu z tákiego iego podwyżſzenia/ iáko życzliwi miłośnicy, czći iego. SkarKaz 244a; [Zdáłomi ſie tym piſánim porádowáć ſie ſſcżeſćiu wáſſemu ErazmJęzyk A3 (Linde)].
poradować się w czym (1): Onći był świecą goráiącą y świecącą. A wyśćie ſię chćieli do czáſu porádowáć w świátłośći iego. WujNT Ioann 5/35; [Leop Ioann 5/35 (Linde)].
Ze zdaniem przyczynowym (1): [drudzy] chcieliby zezwáć wſzytkiego ſwiátá/ áby ſie im podziwował/ y porádował/ iż ku temu przyſzli/ co im ieſt wielką nowiną. GórnDworz K8; [Poſłał Adorámá ſyná ſwego do królá Dawidá/ áby prośił od niego pokoiu/ y porádował ſie z nim że poráźił y zwoiował Adárezerá WujBib 1.Par 18/10].
Synonimy: pocieszyć się, rozweselić się, uweselić się.
Formacje współrdzenne cf RADOWAĆ SIĘ.
Cf PORADOWANIE, [PORADOWANIE SIĘ]
MN