Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POROK

Następne hasło: POROKOWANIE »

POROKOWAĆ (1) vb impf i może [pf]

impf [w znacz. 1.], [pf [w znacz. 2.]].

Wszystkie o oraz a jasne.

Fleksja

inf	porokować

imperativus
	sg
2	porokuj

[inf porokować.] ◊ imp 2 sg porokuj.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. impf Gniewać się, oburzać się
2. [impf Kłócić się a. pf Podyskutować, porozmawiać]

1. impf Gniewać się, oburzać się: Ne irascaris, nye porokuy BartBydg 97b.

2. [impf Kłócić się a. pf Podyskutować, porozmawiać [ze zdaniem dopełnieniowym]: Teraz był cżás porokowáć [KochPieś: prorokowáć]/ Komu ſzłyk pierwey zdeymować: Teraz ſie było dowiádáć Kto ma naprzod z koniá ſpádáć. KochPieśniTrzy A2v.]

Synonimy: 1. gniewać się, oborzać się; 2. pogadać, pomowić.

Formacje współrdzenne cf ROKOWAĆ.

Cf POROKOWANIE